برای تشخیص ناهنجاری ها ی دندانی- اسکلتی و ارائه طرح درمان مناسب برای درمان های ارتودنسی و جراحی فک و صورت تاکنون آنالیزهای سفالومتری مختلفی معرفی شده است. آنالیزسفالومتری Delaire بر خلاف سایر آنالیزها وابسته به میانگین های آماری نبوده بلکه بر اساس وجود تعادل بین ساختمان های کرانیوفاشیال طراحی شده است و نسبت‎های اسکلتال هر فرد را با خود او مقایسه می نماید. یکی ازدلایلی که این آنالیزبا وجود تمام مزایایی که داراست عملا کمتر مورد استفاده قرار می گیرد مشکل بودن تشخیص شاخص های آن و در نتیجه احتمال بروز خطا در نتیجه‎گیری از آن می باشد. به همین دلیل این مطالعه با هدف ارزیابی میزان خطا در تعیین نقاط سفالومتریک آنالیز Delaire انجام شد.

          در این مطالعه که مشاهده ای و از نوع تعیین صحت روش بود سفالوگرام 40 فرد 17تا30 ساله که سابقه درمان ارتودنسی و جراحی سر و صورت و تروما به این ناحیه را نداشتند مورد بررسی قرار گرفتند. دو مشاهده گر محل 5 شاخص آنالیزسفالومتری Delaire شامل M , FM , Pts , Clp و CT را به طور مستقل در دو مرحله با فاصله زمانی 40 روز تعیین و موقعیت هر نقطه را روی محور مختصات X ها و Y ها مشخص نمودند و اطلاعات به کمک آزمون آماری Student t-test و نرم افزار  SPSS (Version 9.01)  مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و میزان خطای تعیین نقاط سفالومتریک در یک مشاهده گر ( Intra - Observer) و بین مشاهده گران (Inter - Observer) بررسی گردید .

          در این مطالعه مشاهده گر اول در تعیین محل نقاط FM و Clp و مشاهده گر دوم در تعیین محل نقطه Pts روی محور X ها خطا داشتند که از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05) ولی در تعیین محل نقاط مورد بررسی بین دو مشاهده گر اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد.

          این مطالعه نشان داد که میزان خطا در تعیین نقاط آنالیز سفالومتری Delaire بخصوص برای یک بیمار خاص بالا است و انجام آن حداقل توسط دو نفر و رایج شدن این آنالیز و ممارست بیشتر, باعث بالاتر رفتن دقت تعیین نقاط آن می شود.