درد یکی از مهمترین و شایعترین تشخیصهای پرستاری در بخش مراقبت ویژه جراحی قلب می باشد و به
علت عوارض حادی که ایجاد می نماید حتی الامکان باید به سرعت تسکین یابد . چنین به نظر می رسد که پرستاران درد بیماران را با توجه به درک خود از درد تسکین می نمایند. به همین منظور این مطالعه با هدف مقایسه و تعیین درک پرستار و بیمار از درد و ارتباط آن با میزان داروهای ضد درد مصرفی در بیماران تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر در بیمارستان شهید رجایی تهران در سال 1379 انجام گرفت.   

          این تحقیق مطالعه ای توصیفی تحلیلی است. تعداد نمونه ها شامل 30 نفر بیمار و 30 نفر پرستار مراقبت کننده از آنها در بخش مراقبت ویژه جراحی قلب می باشد. ابزار گردآوری داده ها را پرسشنامه هائی در رابطه با درک پرستار و بیمار از درد، معیار سنجش شدت درد و چک لیست میزان مسکن مصرفی تشکیل می دهد. پرسشنامه شامل دو قسمت سئوالات دموگرافیک و 25 سئوال اختصاصی در رابطه با درد است. جهت اندازه گیری شدت درد ازمعیار شدت درد استفاده شده است .این معیار از (10-0) اندازه گیری شده که (0) نشانه عدم وجود درد و (10) نشانه شدیدترین درد ممکن می باشد. 

          نتایج بدست آمده نشان داد که بین درک پرستار و بیمار از درد و همچنین بین شدت درد بیمار قبل و بعد از تزریق ، شدت درد درک شده از بیمار توسط پرستار قبل و بعد از تزریق و شدت درد بیمار و شدت درد درک شده از بیمار توسط پرستار قبل و بعد از تزریق باP=0.001 اختلاف معنی دار وجود دارد اما بین درک پرستار و بیمار از درد با میزان مسکن مصرفی ارتباط معنی دار وجود ندارد .

          با توجه به اینکه درک پرستار از درد بیمار عامل مهمی در استراتژی تصمیم گیری تسکین درد محسوب می شود و نتایج بدست آمده بیانگر وجود اختلاف معنی دار بین این دو درک میباشد لذا لزوم توجه بیشتر پرستار  به درد بیمار حائز اهمیت است .