برخی از پروتئینها ممکن است در اثر اتصال غیر آنزیماتیک گلوکز متحمل تغییرات پس ترجمه ای گردند. هموگلوبین اولین پروتئینی بود که این تغییرات در آن مشاهده شد و مطالعات بعدی اثرات مشابهی را بر روی کریستالین عدسی چشم ، کلاژن ، پروتئینهای غشاء اریتروسیت ، آلبومین و دیگر پروتئینهای سرمی نشان داد. در این پژوهش اندازه گیری پروتئینهای گلیکوزیله سرم GSP نشان داد که سطح آن در افراد دیابتی دو تا سه برابر افراد غیردیابتی بوده و میانگینی معادل 0.693 نانومول هیدروکسی متیل فورفورال بر میلی گرم پروتئین در مقایسه با 0.355 در افراد کنترل دارد (P<0.001). مقدار بدست آمده انعکاسی از میانگین قند خون در یک تا سه هفته گذشته بوده و می تواند بعنوان شاخصی در کنترل بیماران دیابتی بکار رود. در این پژوهش پروتئینهای گلیکوزیله سرمی بوسیله روش کالریمتری بر روی 37 نمونه کنترل و 96 نمونه دیابتی سنجیده شد و ارتباط GSP با قندخون ناشتا FBS مورد ارزیابی قرار گرفت.