مقدمه و هدف: بنزن یکی از معمول ترین ترکیبات آلی فرار است که وجود آن در هوای فضاهای بسته و باز مورد توجه بوده و همواره نگرانی هایی را در آلودگی هوا به وجود آورده است. بنابراین، قبل از تخلیه به محیط زیست بایستی از جریان هوای آلوده تصفیه شود. به همین منظور این مطالعه با هدف تعیین کارایی فرآیند ازن زنی کاتالیزوری با استفاده از کربوسیو در حذف بنزن از جریان هوای آلوده انجام شده است.

روش کار: این مطالعه از نوع تجربی بود که درآن از فرآیند ازن زنی کاتالیزوری با استفاده از کربوسیو به عنوان کاتالیزور جهت حذف بنزن استفاده شد. آزمایشات مربوطه در یک راکتور با جریان مداوم انجام شد و نتایج ازن زنی کاتالیزوری با ازن زنی ساده و جاذب کربوسیو مقایسه گردید. نمونه برداری و آنالیز نمونه ها با روش NMAM 1501 با استفاده از دستگاه GC مجهز به آشکار ساز FID انجام و غلظت ازن به روش یدومتری تعیین گردید.

نتایج: یافته های مورد بررسی نشان داد کارایی فرآیند ازن زنی ساده در حذف بنزن از جریان هوای آلوده در غلظت های مورد مطالعه به طور متوسط کمتر از 19% می باشد. همچنین کارایی بستر جاذب با افزایش غلظت در ورودی راکتور کاهش می یابد. در فرآیند ازن زنی کاتالیزوری نسبت به جاذب کربوسیو بطور میانگین در تمامی غلظت ها افزایش راندمان 45% مشاهده گردید.

نتیجه نهایی: با توجه به عملکرد فرآیند ازن زنی کاتالیزوری و افزایش راندمان حذف بنزن در مقایسه با فرآیند ازن زنی ساده و سیستم جاذب کربوسیو کاربرد این فرآیند به عنوان روشی نوید بخش و جایگزین سیستم های رایج حذف ترکیبات آلی فرار پیشنهاد می گردد.