مقدمه: حضور آنتی بیوتیک ها به علت سمی بودن و پایدار بودن و همچنین ترکیبات آلی به عنوان یک ترکیب سخت تجزیه پذیر در آبهای سطحی و پساب بسیاری از صنایع وجود دارند. هدف از انجام این مطالعه تعیین کارایی فرایند شناورسازی با هوای محلول در حذف آنیلین و پنی‌سیلین G از محیط‌های آبی بود.

روش کار: این مطالعه از نوع کاربردی_تجربی است که در آن از پایلوت شناورسازی با هوای محلول، در مقیاس آزمایشگاهی استفاده گردیده است. تأثیر پارامترهای مؤثر در فرآیند شناورسازی با هوای محلول، شامل غلظت ماده منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید (10، 20، 30، 40 و 60 میلی‌گرم بر لیتر)، زمان لخته سازی (5، 10، 15 و 20 دقیقه)، زمان شناورسازی (5، 10، 15 و 20 ثانیه) و فشار اشباع (3،5/3، 4 و 5/4 اتمسفر) بر میزان کاهش پنی‌سیلین G و آنیلین مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که فرایند شناورسازی با هوای محلول می‌تواند پارامترهای پنی‌سیلین G و آنیلین را به ترتیب به میزان 45/67% و 95% در 6 =pH  غلظت اولیه پنی‌سیلین G معادل 25 میلی گرم در لیتر و غلظت اولیه آنیلین معادل 200 میلی گرم در لیتر، زمان لخته سازی 10 دقیقه، زمان شناورسازی 20 ثانیه، فشار اشباع 4 اتمسفر و غلظت 20 میلی گرم بر لیتر PAC کاهش دهد.

نتیجه گیری: فرایند شناورسازی با هوای محلول می‌تواند روش موثری برای حذف آنیلین و پنی‌سیلینG از محیط های آبی باشد.