مقدمه: آکنه از جمله شایعترین بیماری‌ها در درماتولوژی است. گفته شده آکنه و افزایش وزن از جمله مارکرهای کلینیکال هایپرآندروژنیسم می‌باشند، و به نظر می‌رسد چاقی با افزایش پاسخ دهی به هورمون‌های آندروژن و نیز افزایش شدت آکنه همراهی دارد. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط شدت آکنه با BMI بیماران به منظور کمک به درمان و کنترل آکنه می‌باشد. از BMI به عنوان ایندکس قابل محاسبه‌ای از وزن بدن که در تحقیقات جهت تحلیل آماری مناسب‌تر به کار برده می‌شود، استفاده شده است.

روش کار: این مطالعه به صورت مورد شاهدی انجام شد. پس از اخذ رضایت، 220 مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان فرشچیان وارد مطالعه شدند. همه افراد مورد مطالعه زن بودند. 110 نفر مورد مبتلا به آکنه و 110 نفر بدون بیماری آکنه در گروه شاهد قرار گرفتند. دو گروه از نظر سنی مشابه بودند، سپس دو گروه از نظر BMI با هم مقایسه شدند.

یافته‌ها: در مقایسه بین 110 بیمار زن با آکنه با 110 فرد سالم ارتباط معناداری بین BMI با آکنه به دست آمد. (001/0 = P)، اما از نظر آماری ارتباط مستقیم بین شدت آکنه با BMI پیدا نشد (384/0 = P).

نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد آکنه و BMI با هم مرتبط هستند و شناسایی و درمان این بیماران از نظر چاقی ضرورت دارد، هم چنین کنترل چاقی و سندرم متابولیک به روند درمان آکنه بیماران نیز کمک می‌کند.