دوره 24، شماره 4 - ( مجله پزشكي باليني ابن سينا- زمستان 1396 )
جلد 24 شماره 4 صفحات 344-336 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tabibnejad M, Arjomandzadegan M, Alikhani M Y, Sadrnia M, Habibi G, Naseri Z. Comparison of the Effects of Hypericum perforatum extract and its Microemulsion with Aloe vera Extract on Brucella melitensis. Avicenna J Clin Med 2018; 24 (4) :336-344
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1624-fa.html
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1624-fa.html
طبیب نژاد مهسا، ارجمندزادگان محمد، علیخانی محمد یوسف، صدرنیا مریم، حبیبی قاسم، ناصری زهرا. مقایسه اثر عصاره گل راعی و میکروامولسیون آن با عصاره آلوئه ورا بر باکتری بروسلا. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1396; 24 (4) :336-344
1- ، گروه زیست‌شناسی، دانشگاه پیام نور، ایران. ، msadrnia@yahoo.com
چکیده: (4730 مشاهده)
سابقه و هدف: امروزه بهدلیل بروز مقاومت‌های دارویی و توانایی باکتری‌ها در ایجاد عفونت‌های حاد، استفاده از گیاهان به‌منظور بررسی اثرات ضدمیکروبی آن‌ها مطرح شده است. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر عصاره و میکروامولسیون تهیه‌شده از عصاره گل راعی (Hypericum perforatum) و آلوئه ورا (Aloe vera) بر باکتری بروسلا صورت گرفت.
مواد و روش‌‌ها: این مطالعه تجربی با کمک هود در آزمایشگاه سطح 2 انجام شد. بدین‌منظور، تعداد 50 نمونه خون سرولوژی مثبت از نظر تب مالت در دستگاه BACTEC کشت داده شد و درصورت رشد، به محیط کشت بروسلا آگار در جار با اتمسفر حاوی10-5 درصد CO2به مدت 48 تا 72 ساعت منتقل گردید. درادامه، آزمایش‌های تأییدی بیوشیمیایی روی نمونه‌های رشد‌یافته اجرا شد. عصاره‌گیری به‌وسیله دستگاه رفلاکس (تقطیر) با حجم بالن 1 لیتری ومبرد 40 سانتی‌متری مارپیچ صورت گرفت. ساختار میکروامولسیونی با کمک امولسیفایرها از عصاره ساخته شد. سپس، از عصاره‌های آبی گل راعی و آلوئه ورا، رقت‌های 1، 2، 4 و 8 میلی‌گرم بر لیتر تهیه گردید و خواص ضدمیکروبی این عصاره‌ها با روش دیسک دیفیوژن، پورپلیت و انتشار چاهک روی کشت خالص بروسلاهای جدا‌شده از بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: ارزیابی خواص ضدمیکروبی بر سویه‌های بروسلای جدا‌شده نشان داد که میانگین قطر هاله عدم رشد در سویه‌های مورد مطالعه برای غلظت 8 تا 1 میلی‌گرم بر لیتر عصاره گل راعی به‌ترتیب برابر با 2±6/36 و 3±18 میلی‌متر و برای آلوئه ورا 3±7/30 و 1±18 میلی‌متر بود و هیچ‌کدام از سویه‌ها در غلظت 5/0 میلی‌گرم بر لیتر تشکیل هاله ندادند. بررسی اثر عصاره به روش انتشار چاهکی نیز نتایج مشابهی داشت؛ اما در روش پورپلیت، تأثیر عصاره‌ها بر باکتری مشاهده نشد. شایان ذکر است که میکروامولسیون عصاره گل راعی بهدلیل رقت زیاد بر سویه‌ها اثری نداشت.
نتیجه‌گیری: روش دیسک دیفیوژن زیر هود کلاس 2، بهترین روش بوده و عصاره گل راعی، بیشترین تأثیر را بر بروسلا داشته است و برای مطالعات بالینی پیشنهاد می‌شود.
مواد و روش‌‌ها: این مطالعه تجربی با کمک هود در آزمایشگاه سطح 2 انجام شد. بدین‌منظور، تعداد 50 نمونه خون سرولوژی مثبت از نظر تب مالت در دستگاه BACTEC کشت داده شد و درصورت رشد، به محیط کشت بروسلا آگار در جار با اتمسفر حاوی10-5 درصد CO2به مدت 48 تا 72 ساعت منتقل گردید. درادامه، آزمایش‌های تأییدی بیوشیمیایی روی نمونه‌های رشد‌یافته اجرا شد. عصاره‌گیری به‌وسیله دستگاه رفلاکس (تقطیر) با حجم بالن 1 لیتری ومبرد 40 سانتی‌متری مارپیچ صورت گرفت. ساختار میکروامولسیونی با کمک امولسیفایرها از عصاره ساخته شد. سپس، از عصاره‌های آبی گل راعی و آلوئه ورا، رقت‌های 1، 2، 4 و 8 میلی‌گرم بر لیتر تهیه گردید و خواص ضدمیکروبی این عصاره‌ها با روش دیسک دیفیوژن، پورپلیت و انتشار چاهک روی کشت خالص بروسلاهای جدا‌شده از بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: ارزیابی خواص ضدمیکروبی بر سویه‌های بروسلای جدا‌شده نشان داد که میانگین قطر هاله عدم رشد در سویه‌های مورد مطالعه برای غلظت 8 تا 1 میلی‌گرم بر لیتر عصاره گل راعی به‌ترتیب برابر با 2±6/36 و 3±18 میلی‌متر و برای آلوئه ورا 3±7/30 و 1±18 میلی‌متر بود و هیچ‌کدام از سویه‌ها در غلظت 5/0 میلی‌گرم بر لیتر تشکیل هاله ندادند. بررسی اثر عصاره به روش انتشار چاهکی نیز نتایج مشابهی داشت؛ اما در روش پورپلیت، تأثیر عصاره‌ها بر باکتری مشاهده نشد. شایان ذکر است که میکروامولسیون عصاره گل راعی بهدلیل رقت زیاد بر سویه‌ها اثری نداشت.
نتیجه‌گیری: روش دیسک دیفیوژن زیر هود کلاس 2، بهترین روش بوده و عصاره گل راعی، بیشترین تأثیر را بر بروسلا داشته است و برای مطالعات بالینی پیشنهاد می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380924
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: s_journal@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
