دوره 25، شماره 1 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سینا ـ بهار 1397 )
جلد 25 شماره 1 صفحات 48-41 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Majzoobi M M, Pirdehghan A, Rashidian Z, Saadatmand A. Etiologic Agents and Antibiotic Resistance Pattern of Community- and Hospital-Acquired Infections. Avicenna J Clin Med 2018; 25 (1) :41-48
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1697-fa.html
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1697-fa.html
مجذوبی محمد مهدی، پیردهقان آذر، رشیدیان زهرا، سعادتمند علی. علل شایع و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی در عفونت‌های بیمارستانی و اکتسابی از جامعه. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1397; 25 (1) :41-48
1- کارشناسی ارشد میکروب‌شناسی، مرکز تحقیقات بروسلوز، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، Ali.s_umsha@yahoo.com
چکیده: (5721 مشاهده)
سابقه و هدف: درمان تجربی عفونت‌های اکتسابی از جامعه و بیمارستان با آنتی‌بیوتیک‌ها بدون آگاهی از علل شایع و الگوی مقاومت آن‌ها باعث افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی می‌شود. در این راستا مطالعه حاضر با هدف تعیین علل شایع و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی در عفونت‌های بیمارستانی و اکتسابی از جامعه انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر طی سال‌های 95-1392 در دو بیمارستان شهر همدان انجام شد. تمامی بیماران بستری با کشت میکروبی مثبت در دو گروه اکتسابی از جامعه و بیمارستان پس از انطباق با تظاهرات بالینی بیمار وارد مطالعه شدند. علاوه بر پاتوژن‌های شایع و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی، نوع مداخلات و بیماری‌های زمینه‌ای نیز بررسی گردیدند. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS 20 و آزمون‌های آماری لازم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: از 818 نمونه مثبت به‌دست‌آمده، 2/13 درصد عفونت‌ها اکتسابی از جامعه و 8/86 درصد اکتسابی از بیمارستان بودند. بیشترین کشت مثبت به ترتیب از تراشه (7/62 درصد)، ادرار (7/23 درصد) و خون (9 درصد) به‌دست آمد و بیشترین مداخلات پزشکی به ترتیب کاتتر محیطی (9/71)، ساکشن (3/64 درصد)، ونتیلاتور (6/59 درصد) و کاتتر ادراری (5/16 درصد) بود. شایع‌ترین عامل عفونت بیمارستانی اشریشیا کلی (3/19 درصد)، سودوموناس آئروژینوزا (9/18 درصد) و آسینتو باکتر بومانی (6/16 درصد) و در عفونت اکتسابی از جامعه اشریشیا کلی (4/19 درصد)، استافیلوکوک کواگولاز منفی (5/18 درصد) و سودوموناس آئروژینوزا (8/14 درصد) بودند. علاوه‌براین، بالاترین مقاومت در عفونت‌های بیمارستانی نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های اگزاسیلین و سیپروفلوکساسین و در عفونت‌های اکتسابی از جامعه به وانکومایسین و سیپروفلوکساسین به‌دست آمد.
نتیجه‌گیری: در هر دو گروه عفونت‌های اکتسابی از جامعه و بیمارستان، باکتری‌های گرم منفی شایع‌تر هستند و مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی نسبت به گذشته افزایش یافته است.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر طی سال‌های 95-1392 در دو بیمارستان شهر همدان انجام شد. تمامی بیماران بستری با کشت میکروبی مثبت در دو گروه اکتسابی از جامعه و بیمارستان پس از انطباق با تظاهرات بالینی بیمار وارد مطالعه شدند. علاوه بر پاتوژن‌های شایع و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی، نوع مداخلات و بیماری‌های زمینه‌ای نیز بررسی گردیدند. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS 20 و آزمون‌های آماری لازم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: از 818 نمونه مثبت به‌دست‌آمده، 2/13 درصد عفونت‌ها اکتسابی از جامعه و 8/86 درصد اکتسابی از بیمارستان بودند. بیشترین کشت مثبت به ترتیب از تراشه (7/62 درصد)، ادرار (7/23 درصد) و خون (9 درصد) به‌دست آمد و بیشترین مداخلات پزشکی به ترتیب کاتتر محیطی (9/71)، ساکشن (3/64 درصد)، ونتیلاتور (6/59 درصد) و کاتتر ادراری (5/16 درصد) بود. شایع‌ترین عامل عفونت بیمارستانی اشریشیا کلی (3/19 درصد)، سودوموناس آئروژینوزا (9/18 درصد) و آسینتو باکتر بومانی (6/16 درصد) و در عفونت اکتسابی از جامعه اشریشیا کلی (4/19 درصد)، استافیلوکوک کواگولاز منفی (5/18 درصد) و سودوموناس آئروژینوزا (8/14 درصد) بودند. علاوه‌براین، بالاترین مقاومت در عفونت‌های بیمارستانی نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های اگزاسیلین و سیپروفلوکساسین و در عفونت‌های اکتسابی از جامعه به وانکومایسین و سیپروفلوکساسین به‌دست آمد.
نتیجه‌گیری: در هر دو گروه عفونت‌های اکتسابی از جامعه و بیمارستان، باکتری‌های گرم منفی شایع‌تر هستند و مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی نسبت به گذشته افزایش یافته است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380924
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: s_journal@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
