مقدمه و هدف: آسیب ناشی از سرسوزن و اشیاء نوک تیز یک خطر شغلی مهم در میان کارکنان بهداشتی و از علل مهم انتقال پاتوژن محسوب میشود. هدف از این مطالعه تعیین میزان آسیب در میان کارکنان درمانی بیمارستانهای آموزشی شهر همدان بود.
روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی 700 نفر از کارکنان در معرض خطر، بین سالهای 1388 لغایت 1389 انجام شد. برای جمعآوری اطلاعات پرسشنامهای طراحی شد و در 5 بیمارستان آموزشی شهر همدان توزیع گردید. در این پرسشنامه افراد وقوع آسیب و مشخصات آن را در طی 12 ماه قبل از مطالعه ذکر کردند. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری و توسط روشهای آماری توصیفی و آزمونهای Χ2 و t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: میزان بروز آسیب سرسوزن و اشیاء نوک تیز 24.1% بود. در مجموع، 83.6% از شرکتکنندگان یک دوره کامل واکسیناسیون در برابر هپاتیت B را دریافت کرده بودند. بیشترین احتمال آسیب، در گروه سنی 34-30 سال (33.3%) بود و این احتمال در زنان بیشتر از مردان بود (به ترتیب 27.3% و 17.3%). 48.5% از موارد در حین رگ گیری یا گرفتن نمونه خون از بیمار رخ داده بود.
نتیجه نهایی: آسیب سرسوزن و اشیاء نوک تیز در بین کارکنان درمانی بیمارستانها شایع است. برنامههای مناسب آموزشی با هدف پیشگیری از حوادث سرسوزن و نحوه دفع زبالههای پزشکی میتواند خطر ابتلا افراد در معرض خطر را کاهش دهد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |