Yanangi M, Artimani T, Sajedi N, Poorolajal J, Pour Monsef F. Comparison of the Activated Peripheral Blood Mononuclear Cells with Human Placental Gonadotropin Method with Platelet-Rich Plasma on Pregnancy Success Rate after Embryo Transfer. Avicenna J Clin Med 2020; 27 (3) :133-139
URL:
http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2120-fa.html
یاونگی مهناز، آرتیمانی طیبه، ساجدی نرگس، پورالعجل جلال، پورمنصف فرانک. مقایسه دو روش درمانی تجویز سلولهای تکهستهای خون محیطی فعالشده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت بر میزان موفقیت حاملگی پس از انتقال جنین. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1399; 27 (3) :133-139
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2120-fa.html
1- دانشیار زنان و مامایی، مرکز تحقیقات آندومتر و آندومتریوز، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- دانشیار بیولوژی تولیدمثل، مرکز تحقیقات آندومتر و آندومتریوز، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- دستیار زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، nargessajedi98@gmail.com
4- استاد، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
5- کارشناس مامایی، بیمارستان فاطمیه، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده: (1734 مشاهده)
سابقه و هدف: بر اساس نتایج برخی مطالعات، سلولهای تکهستهای خون محیطی فعالشده با گنادوتروپین جفت انسانی باعث افزایش موفقیت حاملگی در زنان نابارور میشود. در این مطالعه تأثیر دو روش درمانی تجویز سلولَهای تکهستهای خون محیطی فعالشده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت بر میزان موفقیت حاملگی پس از انتقال جنین مقایسه شدند.
مواد و روشها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی 40 زن کاندید لقاح خارج رحمی (IVF) با شکست مکرر لانهگزینی مراجعهکننده به بیمارستان فاطمیه همدان در سال 1398 انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه A و B تقسیم شدند. در گروه A از سلولهای تکهستهای خون محیطی فعالشده با گنادوتروپین جفت انسانی و در گروه B قبل از انتقال از خون اتولوگ پلاسمای غنی از پلاکت استفاده شد. فراوانی بروز حاملگی شیمیایی و بالینی در هر دو گروه اندازهگیری و با نرمافزار STATA نگارش 14 در سطح اطمینان 95 درصد تجزیهوتحلیل شد.
یافتهها: در گروه A و B به ترتیب میانگین سن زنان 5/32 و 4/34 سال (203/0=P) و میانگین مدت نازایی 1/9 و 5/8 سال بود (747/0=P). متوسط تعداد تخمک گرفتهشده 5/11 ± 4/15 و 9/8± 9/12 عدد (439/0=P)، متوسط تعداد جنین تشکیلشده 2/6 ± 1/7 و 8/3± 8/5 (427/0=P) و جنین منتقلشده 7/0 ± 3/2 و 6/0 ± 3/2 بود (00/1=P). میزان حاملگی شیمایی در گروه A و B به ترتیب 15 و 25 درصد (619/0=P) و حاملگی بالینی 15 و 20 درصد (581/0=P) بود.
نتیجهگیری: در زنان کاندید لقاح خارج رحمی با شکست مکرر لانهگزینی، تجویز سلولهای تکهستهای خون محیطی فعالشده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت پس از انتقال جنین روی پیامد بارداری نتایج مشابهی داشتند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
زنان و مامايي