مواد و روشها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی 40 زن کاندید لقاح خارج رحمی (IVF) با شکست مکرر لانهگزینی مراجعهکننده به بیمارستان فاطمیه همدان در سال 1398 انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه A و B تقسیم شدند. در گروه A از سلولهای تکهستهای خون محیطی فعالشده با گنادوتروپین جفت انسانی و در گروه B قبل از انتقال از خون اتولوگ پلاسمای غنی از پلاکت استفاده شد. فراوانی بروز حاملگی شیمیایی و بالینی در هر دو گروه اندازهگیری و با نرمافزار STATA نگارش 14 در سطح اطمینان 95 درصد تجزیهوتحلیل شد.
یافتهها: در گروه A و B به ترتیب میانگین سن زنان 5/32 و 4/34 سال (203/0=P) و میانگین مدت نازایی 1/9 و 5/8 سال بود (747/0=P). متوسط تعداد تخمک گرفتهشده 5/11 ± 4/15 و 9/8± 9/12 عدد (439/0=P)، متوسط تعداد جنین تشکیلشده 2/6 ± 1/7 و 8/3± 8/5 (427/0=P) و جنین منتقلشده 7/0 ± 3/2 و 6/0 ± 3/2 بود (00/1=P). میزان حاملگی شیمایی در گروه A و B به ترتیب 15 و 25 درصد (619/0=P) و حاملگی بالینی 15 و 20 درصد (581/0=P) بود.
نتیجهگیری: در زنان کاندید لقاح خارج رحمی با شکست مکرر لانهگزینی، تجویز سلولهای تکهستهای خون محیطی فعالشده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت پس از انتقال جنین روی پیامد بارداری نتایج مشابهی داشتند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |