مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی کنترلشده با طرح پیشآزمون و پسآزمون، 24 نوجوان مبتلابه اسکولیوز ایدیوپاتیک در دو گروه کنترل و تجربی بهصورت تصادفی قرار گرفتند. برنامه تمرینی شروث به مدت ده هفته بهعنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شد. بهمنظور اندازهگیری متغیرهای وابسته پژوهش از X-RAY برای زاویه کاب، از آزمون نشستن و خمشدن به جلو برای انعطافپذیری و از آزمون میدانی 6MWT برای ظرفیت عملکردی استفاده شد. از روش ترکیبی تحلیل واریانس با اندازههای تکراری در نرمافزارSPSS نسخه 23 برای تجزیهوتحلیل دادهها استفاده شد (05/0>P).
یافتهها: نتایج نشان داد پس ازده هفته تمرینات شروث، تفاوت معنیداری درکاهش زاویه کاب، افزایش انعطافپذیری و ظرفیت عملکردی از پیشآزمون تا پسآزمون درگروه تمرین دیده شد، امادرگروه کنترل تفاوت معنیداری حاصل نشد (05/0>P).
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |