مقدمه و هدف: زانو یکی از بزرگترین مفاصل بدن انسان است و با توجه به شکل و موقعیت آناتومی ویژه خود به صورت مکرر درمعرض ضربات مستقیم و آسیب های شدید قرار دارد. سیر رشد سریع تکنولوژی پزشکی اغلب اهمیت معاینه فیزیکی را محو میکند. این مطالعه با هدف تعیین دقت تشخیصی ، حساسیت و ویژگی معاینات بالینی در مقایسه با آرتروسکوپی به عنوان استاندارد تشخیصی در بیماران مراجعه کننده با آسیب تحت حاد زانو طراحی و انجام گردید.

روش کار: در این مطالعه از نوع مشاهده ای که بین سالهای 1387-1385 انجام گردید ، 30 بیمار با آسیب تحت حاد زانو مورد بررسی قرار گرفتند. همه بیماران مرد بودند و میانگین سنی آنها 27 سال بود. همه بیماران ابتدا تحت معاینه فیزیکی قرار گرفته و برای بیمارانی که درمعاینه مشکل داشتند M.R.I درخواست می شد سپس به دنبال اقدامات فوق آرتروسکوپی انجام میپذیرفت. نتایج تمام اقدامات ثبت شده و یافته های حاصل از آرتروسکوپی به عنوان استاندارد تشخیصی در نظر گرفته می شد سپس شاخصهای حساسیت، ویژگی و دقت تشخیصی محاسبه می گردید.

نتایج: درگیری زانو ها در 18 بیمار در سمت راست (55%) و در 12 بیمار در سمت چپ (45%) بود. در این مطالعه پس از محاسبه شاخص ها برای معاینات بالینی در تشخیص ضایعات منیسک داخلی، حساسیت91% دقت تشخیصی 87% و ویژگی 84% ، در تشخیص ضایعات منیسک خارجی حساسیت 83% دقت تشخیصی 90% و ویژگی 92% . در تشخیص ضایعات رباط کروشیت قدامی حساسیت 87% دقت تشخیصی 83% و ویژگی 78% در تشخیص ضایعات رباط کروشیت خلفی حساسیت 80% دقت تشخیصی 83% و ویژگی 85% و در تشخیص ضایعات غضروف مفصلی ، حساسیت 50% . دقت تشخیصی80 % و ویژگی 85% محاسبه شده است.

نتیجه نهایی: ارزش تشخیصی معاینات بالینی در زانو بالا است. یک معاینه دقیق قادر است با دقت بالایی (بیش از 80%) ضایعات منیسک های داخلی و خارجی و رباط های کروشیت قدامی و خلفی را مشخص نماید و می تواند در بسیاری از موارد از انجام اقدام تشخیصی پیشرفته تر جلوگیری کند.