مقدمه و هدف: با توجه به عدم واکسیناسیون روتین بر علیه واریسلا در کشور ما نیاز به مطالعه موارد بستری شده بیماری بخصوص در بیماران دچار نقص ایمنی و کانسرها با توجه به افزایش طیف این بیماریها و افزایش طول عمر آنهاوجود دارد. بهمین منظور این مطالعه با هدف تعیین عوامل مؤثر بر پیامدهای عفونت های واریسلایی اولیه در کودکان انجام گردید.

روش کار: اطلاعات مربوط به موارد بستری شده عفونت اولیه واریسلایی در بیمارستان حضرت علی اصغر(ع) تهران از سال 1375 تا 1388 در این مطالعه توصیفی-تحلیلی گذشته نگر در دو گروه بیماران نقص ایمنی (دچار لوسمی لنفوبلاستیک حاد(ALL),سایر کانسرها, دریافت کنندگان دوز بالای کورتیکواسترویید) و افراد قبلاً سالم استخراج و از نظر طول مدت بیماری پیش از بستری, متغیرهای زمینه ای سن و جنس و خصوصیات بالینی مربوط به بیماری شدید در هنگام بستری با آزمونهای آماری مناسب تجزیه و تحلیل شد.

نتایج: تعداد 88 بیمار شامل 24 مورد ALL(27%)، 9 مورد کانسرهای متفرقه (10.5%) ، 13 مورد گیرندگان دوز بالای کورتون (23.6) و 42 کودک از قبل سالم وارد مطالعه شدند. میانگین سنی کودکان بستری 6 سال (انحراف معیار 3.5 سال)بود. 47 نفر از بیماران مذکر و 41 نفر مونث بودند( به ترتیب 53.4% و 46.6% نمونه­ها). افت فشارخون در کودکان زیر 4 سال در زمان بستری شایعتر بود (P=0.006). بیماران سه گروه اول بطور معنادارتری به نسبت گروه کودکان سالم زودتر مراجعه و بستری گردیده بودند (P=0.027). افت فشارخون و آتاکسی در زمان مراجعه گروه کودکان سالم بطور معناداری شایعتر بود (به ترتیب با P=0.01 و P=0.04). تنها یک مورد مرگ در یک کودک دچار ALL رخ داده بود.

نتیجه نهایی: یافته ها نشان داد که بیش از نیمی از بستریهای مربوط به واریسلا در کودکانی صورت پذیرفته که به نوعی دچار نقص ایمنی هستند، با این وجود به دلیل بستری زودهنگام ودرمان سریع ، تقریباً همگی با شرایط خوب پذیرش شده اند و مرگ و میر نادر بوده است. در مقابل گروه کودکان سالم بخصوص کودکان زیر 4 سال در شرایط ناپایدار تر همودینامیکی مراجعه و با تاخیر بیشتر بستری گردیده اند که مسئله دوم باتوجه به حضور موارد سربلیت که معمولا عارضه دیررسی میباشد قابل توجیه است اما نتیجه اول اهمیت روشهای پیشگیری و درمان و ارجاع مناسب را بخصوص در این گروه سنی مورد تاکید قرار میدهد.