مقدمه و هدف: یافتن روشی آسان ،مطمئن و کم عارضه برای ختم حاملگی در سه ماهه دوم بارداری یکی از مسائل مهمی است که در چند دهه اخیر مورد توجه قرار گرفته است. در مطالعات متعدد روش ها و مواد مختلف با دوزهای متفاوت مورد ارزیابی قرار گرفته است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر میزوپروستول واژینال و اکسی توسین با دوز بالا در ختم حاملگی سه ماهه دوم می باشد.

روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است. 100 زن باردار با سن حاملگی 12 تا 24 هفته با اندیکاسیون ختم بارداری از بین مراجعین به بیمارستان دکتر علی شریعتی بندرعباس وارد مطالعه شدند. نمونه ها بر حسب تصادف در دو گروه قرار گرفتند هر گروه شامل 50 نفر بود ، گروه اول تحت درمان با قرص میزپروستول واژینال و گروه دوم تحت درمان با اکسی توسین دوز بالا قرار گرفتند . در گروه اول قرص میزوپروستول 200 میکروگرم در فورنیکس خلفی واژن قرار داده می شد و بعد از 12 ساعت در صورت عدم دفع محصولات حاملگی دوز بعدی میزوپروستول به همان میزان قبلی تکرار می شد و اگر مجدداً دفع محصولات حاملگی اتفاق نمی افتاد شکست درمان تلقی می گردید. در گروه دوم نیز اکسی توسین fractional با دوز بالا شروع می شد و بعد از 24 ساعت با گروه اول مقایسه می گردید.

نتایج: میزان موفقیت در 24 ساعت در گروه میزوپروستول 94 درصد و در گروه اکسی توسین 86 درصد بود که با p= 0.182 از نظر آماری معنی دار نبود. میانگین مدت زمان لازم دفع کامل جنین وجفت در گروه اکسی توسین به صورت قابل ملاحظه ایی بیشتر از گروه میزوپروستول بود (13.5 ساعت در مقابل 9.93 ساعت با p=0.0057). مدت بستری و هزینه در گروه میزوپروستول واژینال به طور معنی داری کمتر از گروه اکسی توسین بود. عوارض جانبی در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت و میزان باقی ماندن جفت هر چند تفاوت معنی دار آمار ی نداشت ولی در گروه میزوپروستول کمتر بود.

نتیجه نهایی: با هزینه کمتر و مدت زمان بستری کوتاهتر، میزان موفقیت ختم حاملگی تریمستر دوم با استفاده از قرص واژینال میزوپروستول بیشتر از اکسی توسین است. بنابراین جهت ختم حاملگی در سه ماهه دوم میزوپروستول میتواند جایگزین منا سبی برای اکسی توسین باشد .