دوره 31، شماره 1 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سینا ـ بهار 1403 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 11-5 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mesdaghinia E, Abedzadeh-Kalahroudi M, Sehat M, Noormandipour M. Comparison of the Effect of Micronized Progesterone (Utrogestan) and Hydroxyprogesterone Caproate (Proloton) on Maternal and Fetal Blood Circulation in Women at Risk of Preterm Labor. Avicenna J Clin Med 2024; 31 (1) :5-11
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2942-fa.html
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2942-fa.html
مصداقی نیا الهه، عابدزاده کلهرودی معصومه، صحت مجتبی، نورمندی پور منصوره. مقایـسه‌ی تأثیر پروژسترون میکرونیزه (یـوتروژستان) و هیدروکسی پـروژسترون کـاپرووات (پرولوتون) بر گردش خون مادر و جنین در زنان در معرض خطر زایمان زودرس. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1403; 31 (1) :5-11
1- گروه زنان و زایمان، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
2- مرکز تحقیقات پرستاری تروما، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران ،abedzadeh@kaums.ac.ir
3- گروه اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
4- متخصص زنان و زایمان
2- مرکز تحقیقات پرستاری تروما، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران ،
3- گروه اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
4- متخصص زنان و زایمان
چکیده: (2028 مشاهده)
سابقه و هدف: زایمان زودرس یکی از علل عمده‌ی مرگ‌ومیر و ناتوانی در نوزادان است. در سال‌های اخیر از پروژستین‌ها برای پیشگیری از زایمان زودرس استفاده شده است. هدف از این مطالعه مقایسه‌ی اثرات پروژسترون میکرونیزه (یوتروژستان) و هیدروکسی پروژسترون کاپرووات (پرولوتون) بر گردش خون مادر و جنین در زنان در معرض خطر زایمان زودرس بود.
مواد و روش‌‌ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی‌‌شده‌ی یک‌سوکور درباره‌ی 80 زن باردار 20 تا 34 هفته که در معرض خطر زایمان زودرس بودند، انجام شد. در ابتدا، سونوگرافی داپلر از شریان‌های رحمی، نافی و مغزی - میانی جنین انجام شد. سپس بیماران به‌طور تصادفی، به دو گروه دریافت‌کننده‌ی پروژسترون خوراکی (200 میلی‌گرم یوتروژستان، دو بار در روز) به مدت 48 ساعت و پروژسترون عضلانی (500 میلی‌گرم پرولوتون) تقسیم شدند. یک هفته پس از تجویز داروها، سونوگرافی در هر دو گروه تکرار شد و شاخص ضربانی (PI)، شاخص مقاومت (RI)، حداکثر سرعت سیستولیک (PSV) و نسبت سیستولیک به دیاستولیک (S/D) در این شریان‌ها اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: دو گروه از نظر سن، BMI، سن حاملگی، تعداد بارداری، سابقه‌ی زایمان زودرس، طول سرویکس و دیلاتاسیون اولیه‌ی سرویکس مشابه بودند. پس از تجویز پرولوتون، میزان کاهش RI و S/Dشریان رحمی بیشتر از یوتروژستان بود (0.05P<). در گروه پرولوتون، شاخص S/D شریان نافی پس از مداخله به‌طور قابل توجهی کاهش یافت (0.021=P)، اما در گروه یوتروژستان، افت این شاخص معنی‌دار نبود. میانگین شاخص‌های S/D و PSV شریان مغزی - میانی بین دو گروه تفاوت داشت (0.05P<).
نتیجه‌گیری: دو دارو اثرهای مشابهی بر گردش خون رحمی و نافی داشتند. پرولوتون تأثیر بهتری بر گردش خون مغزی جنین داشت؛ بنابراین، می‌توان بر اساس ترجیحات بیمار و امکانات دردسترس از هریک از داروهای فوق استفاده کرد.
مواد و روش‌‌ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی‌‌شده‌ی یک‌سوکور درباره‌ی 80 زن باردار 20 تا 34 هفته که در معرض خطر زایمان زودرس بودند، انجام شد. در ابتدا، سونوگرافی داپلر از شریان‌های رحمی، نافی و مغزی - میانی جنین انجام شد. سپس بیماران به‌طور تصادفی، به دو گروه دریافت‌کننده‌ی پروژسترون خوراکی (200 میلی‌گرم یوتروژستان، دو بار در روز) به مدت 48 ساعت و پروژسترون عضلانی (500 میلی‌گرم پرولوتون) تقسیم شدند. یک هفته پس از تجویز داروها، سونوگرافی در هر دو گروه تکرار شد و شاخص ضربانی (PI)، شاخص مقاومت (RI)، حداکثر سرعت سیستولیک (PSV) و نسبت سیستولیک به دیاستولیک (S/D) در این شریان‌ها اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: دو گروه از نظر سن، BMI، سن حاملگی، تعداد بارداری، سابقه‌ی زایمان زودرس، طول سرویکس و دیلاتاسیون اولیه‌ی سرویکس مشابه بودند. پس از تجویز پرولوتون، میزان کاهش RI و S/Dشریان رحمی بیشتر از یوتروژستان بود (0.05P<). در گروه پرولوتون، شاخص S/D شریان نافی پس از مداخله به‌طور قابل توجهی کاهش یافت (0.021=P)، اما در گروه یوتروژستان، افت این شاخص معنی‌دار نبود. میانگین شاخص‌های S/D و PSV شریان مغزی - میانی بین دو گروه تفاوت داشت (0.05P<).
نتیجه‌گیری: دو دارو اثرهای مشابهی بر گردش خون رحمی و نافی داشتند. پرولوتون تأثیر بهتری بر گردش خون مغزی جنین داشت؛ بنابراین، می‌توان بر اساس ترجیحات بیمار و امکانات دردسترس از هریک از داروهای فوق استفاده کرد.
واژه‌های کلیدی: پروژسترون میکرونیزه، زایمان زودرس، گردش خون مادر و جنین، هیدروکسی پروژسترون کاپرووات
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
زنان و مامايي
چکیده گستره [HTML 37 KB] (101 دریافت)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380924
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: s_journal@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
