Koorki M,  Isfandyari-Moghaddam A,  Zarei A,  Ayubi E,  Khoshravesh S. Evaluation of Self-care Status and Related Factors in Older People with Type 2 Diabetes in Hamadan City.  Avicenna J Clin Med 2025; 32 (1) :46-55
URL: 
http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-3201-fa.html     
                     
                    
                    کورکی مسعود،  اسفندیاریمقدم علیرضا،  زارعی عاطفه،  ایوبی عرفان،  خوشروش سحر. بررسی وضعیت خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن در سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 
در شهر همدان.  مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1404; 32 (1) :46-55
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-3201-fa.html
     
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- گروه علم اطلاعات و دانششناسی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران 
 2- گروه علم اطلاعات و دانششناسی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران ، ali.isfandyari@gmail.com
 3- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، پژوهشکده علوم و فناوری بهداشت، پژوهشگاه سلامت ابنسینا، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران 
 4- مرکز تحقیقات مراقبت بیماریهای مزمن در منزل، پژوهشکده سرطان، پژوهشگاه سلامت ابنسینا، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران 
                    
                    
                    چکیده:       (1356 مشاهده)
                    
                    
                    سابقه و هدف: دیابت یکی از شایعترین بیماریهای مزمن در سالمندان است که نیاز به کنترل و خودمراقبتی دارد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن در سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد.
مواد و روشها: مطالعهی حاضر یک مطالعهی مقطعی از نوع توصیفیتحلیلی بود که در سال 1403 در شهر همدان انجام شد. نمونهی مورد مطالعه 253 نفر از سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 بودند که به روش دردسترس از مراکز خدمات بهداشتی و کلینیکهای تخصصی دیابت انتخاب شدند. ابزار جمعآوری اطلاعات، پرسشنامهی محققساخته بود که روایی و پایایی آن را گروه خبرگان و آزمون کرونباخ (0.82 = α) تأیید کرده بود. اطلاعات بهدستآمده با نرمافزار ۲۲ SPSS، با استفاده از آزمونهای آماری مرتبط و با در نظر گرفتن سطح معناداری کمتر از 0.05 تجزیهوتحلیل شد.
یافتهها: میانگین سن بیماران 6.76 ±69.00 سال بود. 129 نفر از افراد مرد بودند. حدود 34 درصد از آنان تحصیلات دانشگاهی داشتند و اکثراً بازنشسته بودند (39.5 درصد). مردان، افراد با سن ۶۵ – ۶۰ سال، متأهل، تحصیلات دانشگاهی، بازنشسته، سطح اقتصادی خوب و نوع درمان (رژیم غذایی) نمرهی آگاهی بیشتری داشتند (0.05>p-value ). همچنین مردان نمرهی نگرش بیشتری نسبت به زنان داشتند، افراد با سن ۶۵ – ۶۰ سال، تحصیلات بالاتر، وضعیت اقتصادی بهتر و شاغل از نمرهی نگرش بیشتری برخوردار بودند (0.05>p-value ).
نتیجهگیری: نتایج نشان داد افزایش آگاهی و نگرش مطلوب تأثیر معناداری بر انجام رفتارهای خودمراقبتی سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 داشته است. لیکن هیچیک از متغیرهای جمعیتشناختی، اقتصادی و مرتبط با بیماری بر اتخاذ رفتارهای خودمراقبتی تأثیر معناداری نداشتند.
 
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
پزشكي اجتماعي