مقدمه و هدف: سایتوکاین هایی که به وسیله جنین و مخاط رحم تولید می شوند مسئول تنظیم تعامل بین مادر و جنین هستند که پذیرش رحم را افزایش می دهند و منجر به افزایش میزان موفقیت در لقاح آزمایشگاهی (In Vitro Fertilization IVF) می شوند. هدف از این مطالعه تعیین رابطه بین سطح سایتوکاین ها IL-1?, TNF-?, IP-10 و MCPدر ترشحات اندومتر با میزان موفقیت روش IVF می باشد.

روش کار: در این مطالعه مورد- شاهدی تو در تو،50 زن داوطلب درمان ناباروری، کاندیدای IVF مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان فاطمیه همدان انتخاب شدند. آسپیراسیون ترشحات اندومتر در کلیه بیماران پیش از انتقال جنین و با کارگذاری ترانس سرویکال کاتتر و ساکشن سرنگ 2 میلی لیتری انجام شد. اندازه گیری سطح سایتوکاین موجود در نمونه ها با روش ELISA صورت گرفت.

 نتایج: بین 50 زن انتخاب شده، 5 تن در شروع طرح به علت contact bleeding حین نمونه گیری از مطالعه خارج گردیدند و نمونه های45 تن از نظر سایتوکاین های IL1,IP10,MPC-1و TNF-? آزمایش شدند. مقایسه سطح سایتوکاین ها درترشحات اندومتر نشان داد که میانگینIP10,MPC و TNF-? در گروه با حاملگی بالینی موفق (9n=) به ترتیب 9/14±2/24 و 3/11±7/348 و 36/113±257 بطور معنی داری کمتر از گروه باحاملگی ناموفق (36(n= به ترتیب 8/129±102، 354±635 و 906±1099 می باشد. هر چند تفاوت معنی داری بین سطح سایتوکاین IL1 بین دو گروه مشاهده نشد.

 نتیجه نهایی: در بیماران تحت درمان IVF با لانه گزینی ناموفق، افزایش میزان سایتوکاین های MPC1،IP10 و TNF-? مشاهده شد. کاهش میزان این سایتوکاین ها می تواند مارکر پیشگویی کننده با ارزشی برای IVF با حاملگی موفق محسوب شود.