Mendeley  

Zotero  

Jahanlou A S, Kouzekanani K. The Development of Appropriate Waist-to-Hip Ratio Cut- off Points: Survey in Large Iranian Adult Population . Avicenna J Clin Med 2015; 22 (2) :144-151
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-45-fa.html

مقدمه و هدف: شاخص نسبت دور کمر به دور باسن (WHR) یک اندازه گیری برای چاقی در ناحیه شکم می باشد . مطالعات بر اساس این شاخص در اقوام مختلف نتایج متفاوت داشته است. هدف این مطالعه بدست آوردن بهترین نقطه برش شاخص نسبت دور کمر به دور باسن جهت تفکیک افراد چاق می باشد. 

روش کار: در این مطالعه ـ مقطعی تعداد 19366 نفر با سن بالاتر از 19 سال به روش سر شماری در طی پنج سال انتخاب شدند. اندازه گیری ترکیبات بدن به روش Bioelectrical Impedance Analysis انجام گرفت. میزان WHR، درصد بافت چربی بدن، کل بافت چربی بدن و میزان بافت نرم بدن اندازه گیری گردید. عملکرد تشخیصی (Diagnostic Performance) بر اساس محاسبه ویژگی و حساسیت در هر دو گروه زن و مرد با استفاده از نقاط برش استاندارد طلایی بر اساس جنسیت و دسته بندی سنی محاسبه شد. آنالیز داده به روش تی تست ، کای اسکور، منحنی راک و رگرسیون خطی انجام گرفت. 

نتایج: در هر دو گروه زن و مرد ، میزان همبستگی بین متغیرهای مختلف بالا می باشد. میزان حساسیت و قدرت پیش بینی منفی در گروه زنان برابر با 2/84 درصد و 6/85 درصد و در کل مردان برابر با 21 درصد و 7/50 درصد است. دسته بندی سنی نشان داد که با افزایش سن میزان حساسیت و قدرت پیش بینی منفی در مردان و میزان حساسیت در زنان افزایش می یابد. بهترین نقطه برش WHR برای مردان 5/87 درصد و برای زنان 5/83 درصد محاسبه شد. 

نتیجه نهایی: این شاخص به درستی زنان را در گروه چاق و دارای اضافه وزن دسته بندی می کند. نقطه برش بدست آمده در گروه زنان نزدیک به نقطه برش استاندارد ولی در مردان بسیار کمتر از آن می باشد. این شاخص در مردان جوان فاقد دقت لازم است ولی با افزایش سن در این گروه، دسته بندی به نحو بهتری انجام می گیرد.