مقدمه و هدف : اختلال ملال قبل از قاعدگی یکی از انواع اختلالات خلقی است. که 80 ـ 30 درصد زنان آنرا به صورت خفیف و 10ـ2 درصد آنرا بصورت شدید تجربه می کنند. علت سببی این اختلال معلوم نیست ولی یکی از رایج ترین نظریه ها در مورد آن نسبت بالای استروژن به پروژسترون است. علایم اختلال بیشتر به صورت ناامیدی ، بیقراری ، بی ثباتی عاطفی ، عصبانیت و شکایات جسمی ( سردرد ، حساس شدن پستان ها و ادم) ظاهر می شود. بروز علایم مذکور موجب افت عملکرد شغلی و جسمانی گردیده و روابط بین فردی را مخدوش می سازد. هدف مطالعه حاضر تعیین شیوع اختلال ملال قبل از قاعدگی در دختران دبیرستانی شهر همدان در سال 1382 بود.

روش کار : در مطالعه حاضر که از دسته مطالعات توصیفی ـ تحلیلی می باشد و به صورت مقطعی طراحی گردید با در نظر گرفتن حداکثر خطای نمونه گیری برابر 5 درصد و حدود اطمینان 95 درصد نمونه ای شامل 384 نفر از دختران شاغل به تحصیل در دبیرستان های شهر همدان بصورت تصادفی انتخاب و مورد پرسش قرار گرفتند سئوالات پرسشنامه بر مبنای معیارهای تشخیص اختلال ملال قبل از قاعدگی منطبق بر مرجع روانپزشکی تنظیم شده بود. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار آماری SPSSویرایش دهم و با استفاده از آزمون آماری مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج : از مجموع 384 دختر مورد مطالعه 172 نفر برابر 44.5 درصد دارای اختلال ملال قبل از قاعدگی بودند که در 18 درصد از آنها شک به سایر اختلالات نظیر افسردگی وجود داشت. 102 نفر از دختران مبتلا برابر 59.3 درصد موارد در یکسال اول پس از شروع قاعدگی دچار علائم اختلال شده بودند. روزهای وجود علائم اختلال ملال قبل از قاعدگی در 20 درصد موارد بیشتر از 3روز گزارش شد. 71.5 درصد از دختران مبتلا به اختلال ملال علائم خلقی ، 61 درصد علائم رفتاری و 73.2 درصد علائم جسمی داشتند. بین اختلال ملال قبل از قاعدگی با علائم رفتاری ، خلقی و هم چنین علائم جسمی ارتباط آماری معنی دار دیده شد (P<0.01).

نتیجه نهائی : شیوع اختلال ملال قبل از قاعدگی در دختران دبیرستانی شهر همدان نزدیک به شیوع آن در جمعیت عمومی (40 درصد) می باشد. بیش از دو سوم مبتلایان به این اختلال واجد هر سه گروه علائم خلقی ، رفتاری و جسـمی می باشند.