زاویه محور طولی دندانها در بعد مزیودیستالی (tip) و در بعد باکولینگوالی (torque) در برقـــــراری اکلوژن ایده ال اهمیت ویژه ای دارد و از دیرباز توجه محققین را به خود جلب نموده است . هدف مطالعه حاضر مقایسه زاویه tip   و torque دندانهای دایمی در گروه درمان شده با دستگاه اج وایز وگروه دارای اکلوژن طبیعی بود .

          در این مطالعه 19 بیمار که با روش استاندارد اج وایز و بدون کشیدن دندان معالجه شده بودند بعنوان گروه درمانی و 20 دانش آموز پیش دانشگاهی با اکلوژن نرمال بعنوان گروه کنترل انتخاب شدند. پس از قالبگیری و تهیه کست از همه نمونه ها , نقاط و خطوط رفرانس روی سطح فاسیال دندانهای هر کست با مداد مشخص شد . زوایای tipوtorque تاج دندانها به کمک دستگاه ویژه ای که به همین منظور طراحی شده بود 3 بار اندازه گیری گردید. نتایج توسط آزمونهای آماری t-student و Kruskal-Wallis مورد ارزیابی قرار گرفت.

         میانگین سن گروه درمانی و گروه کنترل بترتیب 0.5±18.8 و 0.8±20.3 بود. میانگینزاویه torque  buccal crown در گروه درمانی در دندان لترال بالا (8.76∓5.82) بطور قابل ملاحظه ای نسبت به گروه کنترل (4.75∓5.21) بیشتر بود (p<0.03). همچنین تفاوت قابل ملاحظه ای در میانگین lingual crown torque پرمولردوم پایین در گروه درمانی (4.64 ± 26.66-) نسبت به گروه کنترل (5.99 ± 23.48-) دیده شد (p<0.05). 

          به استثناء زاویه torque  دندانهای لترال بالا و پرمولر دوم پایین , اختلاف معنی داری بین دندانهای گروه دارای اکلوژن نرمال و گروه درمان شده با سیستم استاندارد اج وایزاز نظر زاویه tip وtoroque  مشاهده نشد.