بدخیمی زمینه ای در 10-5 درصد از بیماران مامبرانوس نفروپاتی ملاحظه می گردد. بیماران با سن بیشتر از 60 سال در ریسک بیشتری قرار دارند. در تومورهای سولید همانند کانسرکولون و ریه بیشتر دیده می شود. به نظر می رسد آنتی ژنهای تومورال در گلومرولها رسوب می کنند و متعاقبا" آنتی بادی در منطقه رسوب یافته و این کمپلکس آنتی ژن و آنتی بادی سبب فعال شدن سیستم کمپلمان می گردد. نتیجه این امر آسیب سلولهای اپی تلیال و غشاء پایه گلومرول (GBM) می شود که باعث افزایش نفوذ پذیریGBM به پروتئین (پروتئینوری) می گردد. برخی مطالعات بیانگر آن است که این بیماران قبلا دچار سایر علائم بدخیمی شده اند و نئوپلازی قبلاً تشخیص داده شده است ، لذا Tumor Work-UP در غیاب سایر علائم مالیگنانسی (آنمی، گایاک مثبت ، کاهش وزن و . . .) ضرورتی ندارد.

          بیمار مورد معرفی مردی 76 ساله است که مبتلا به مامبرانوس نفروپاتی می باشد و در بررسیهای بعدی وجود بدخیمی متاستاتیک ‌در ایشان به اثبات می رسد.