این مطالعه  به منظور تعیین قدرت و دقت تصویرنگاری در تشخیص تومور استخوانی قبل از بیوپسی در بیماران مراجعه‌کننده به بخش ارتوپدی بیمارستانهای سینا و شریعتی تهران طی سالهای 72 و 73 انجام گرفت.

          در این مطالعه توصیفی تحلیلی تعداد 71 بیمار در فاصله سنی 65-6 سال با تشخیص اولیه تومور استخوانی دارای پرونده و آزمایشات و بررسیهای رادیولوژیک و جواب قطعی پاتولوژی، بررسی شدند. برای رادیوگرافی‌های افراد موردمطالعه با کمک الگوریتم ارائه شده سه تشخیص مطرح گردید و سپس تشخیص‌ها به دو دسته خوش‌خیم و بدخیم تقسیم شده و با نتایج حاصل از بیوپسی مقایسه شد. بعلاوه توزیع فراوانی تومورها بر اساس مشی تومور (خوش‌خیمی و بدخیمی) و نوع آن تعیین شد.

          نتایج نشان داد فراوانی انواع تومورها اعم از خوش‌خیم و بدخیم در سنین 25-6 سال بیشتر بوده (68.8%) و فراوان‌ترین تومور خوش‌خیم در کل بیماران ژاینت سل تومور (18.3%) و فراوانترین تومورهای بدخیم استئوسارکوما (5.6%) و یوینگ سارکوما (5.6%) بود. از نظر مقایسه نتایج رادیولوژیک و پاتولوژیک در صورتی که هر سه تشخیص یک ضایعه جزو تومورهای خوش‌خیم بود با میزان پیشگویی مثبت (Positive predictive value) معادل 100درصد می‌توان گفت ضایعه خوش‌خیم بوده و در یک جلسه اقدام تشخیصی و درمانی را برای بیمار انجام داد. این موارد شامل 88% تومورهای خوش‌خیم و 64% کل تومورهای افراد مراجعه‌کننده با شرایط موردمطالعه بود.

          نتیجه نهایی اینکه صرفاً با کمک یافته‌های رادیولوژیک در بیش از نیمی از بیماران می‌توان اقدام تشخیصی درمانی را در یک جلسه انجام داده و از صرف هزینه‌های زائد برای اقدامات تشخیصی و درمانی بصورت مجزا و اتلاف زمان جلوگیری نمود.