مقدمه و هدف: پریودنتیت مزمن یک بیماری التهابی بافتهای حمایت کننده دندان است که توسط گروهی از میکروارگانیسم های خاص ایجاد شده و منجر به تخریب پیشرونده لیگامان پریودنتال می شود. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر آنتی بیوتیکهای آموکسی سیلین و مترونیدازول به عنوان مکمل، پس از جرم گیری و تسطیح ریشه دندان SRP)) در کاهش عمق پاکت (PD) و از دست رفتن چسبندگی کلینیکی (CAL)در افراد مبتلا به پریودنتیت مزمن است.

روش کار: این مطالعه از نوع کار آزمایی بالینی تصادفی شده کنترل دار می باشد که بر روی 30 بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن (متوسط تا پیشرفته) انجام شد. 15 بیمار پس از جرم گیری دندان وتسطیح ریشه، آموکسی سیلین mg500 و مترونیدازول mg250 هر 8 ساعت به مدت 7 روز به عنوان مکمل دریافت کردند (گروه تست). برای 15 بیمار دیگر فقط جرم گیری و تسطیح ریشه انجام شد. قبل از SRP و 1 ماه پس از آن، PD و CAL در هر دوگروه اندازه گیری شد و با یکدیگر مقایسه شدند. آنالیز آماری داده های بدست آمده با استفاده از آزمون تی زوجی و ANOVA و توسط نرم افزار SPSS16 صورت گرفت.

نتایج: میانگین PD در گروه تست نسبت به گروه کنترل 1 ماه پس از مداخله، از لحاظ آماری معنی دار نبود (P=0.082). میانگین CAL نیز در گروه تست نسبت به گروه کنترل 1 ماه پس از مداخله، از لحاظ آماری معنی دار نگردید (P=0.540).

نتیجه نهایی: آموکسی سیلین و مترونیدازول به عنوان درمان مکمل همراه باSRP در کاهش PD و CAL در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن تأثیر زیادی ندارد.