سابقه و هدف: توکسین‌های ترشح‌شده از زخم سوختگی ناشی از سودوموناس آئروژینوزا نقش مهمی در انتشار عفونت دارند و ممکن است الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی بر افزایش حالت توکسیسته این باکتری تأثیر داشته باشد. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین حضور توکسین‌های سودوموناس آئروژینوزا‌ی جداشده از زخم سوختگی و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه توصیفی– مقطعی ابتدا ایزوله‌های سودوموناس آئروژینوزا از نمونه زخم سوختگی با استفاده از آزمون‌های بیوشیمیایی شناسایی شدند. الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی براساس الگوی CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute) مورد بررسی قرار گرفت. جهت شناسایی ژن‌های عامل تولیدکننده توکسین از روش PCR (Polymerase Chain Reaction) استفاده گردید. از نرم‌افزار SPSS 16 و آزمون مجذور کای نیز برای تجزیه و تحلیل آماری بهره گرفته شد.
یافته‌ها: از مجموع 250 ایزوله جداشده از زخم سوختگی، 63 ایزوله (2/25 درصد) سودوموناس آئروژینوزا به‌دست آمد. بر مبنای نتایج آنتی‌بیوتیک‌های دوری‌پنم، ارتاپنم و مروپنم دارای بیشترین فراوانی از نظر مقاومت بودند و آنتی‌بیوتیک‌های پیپراسیلین/تازوباکتام و پیپراسیلین کمترین فراوانی را به لحاظ مقاومت داشتند. علاوه‌براین، مقاومت به ایمی‌پنم با توجه به نتایج حداقل غلظت مهاری در 3 ایزوله (76/4 درصد) به‌صورت نیمه‌حساس مشاهده شد. از سوی دیگر، ژن exoS در 40 ایزوله (49/63 درصد)، ژن toxA در 31 ایزوله (2/49 درصد)، ژن exoT در 39 ایزوله (9/61 درصد)، ژن exoY در 56 ایزوله (88/88 درصد) و ژن pvdA در 50 ایزوله (36/79 درصد) مشاهده گردید. شایان ذکر است که ارتباط معناداری بین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی و پراکنش ژن‌های توکسین به‌دست آمد (05/0P<).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان دادند که الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی می‌تواند نقش مهمی در پراکنش ژن‌های عامل توکسین در ایزوله‌های سودوموناس آئروژینوزای جدا‌شده از زخم سوختگی داشته باشد.