مقدمه و هدف: هیپوکلسمی یکی از اختلالات شایع متابولیک دوران نوزادی است. شیوع آن در نوزادان زودرس تا 30 درصد گزارش شده است. هیپو کلسمی با توجه به زمینه ساز بودن برای بسیاری از مشکلا ت دوران نوزادی و عوارض دراز مد ت قابل توجه آن مانند عقب ماند گی ذهنی افت تحصیلی ناتوانی جسمی و . . . از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار است. در مطالعه حاضرتاثیر تزریق کلسیم گلوکونات در پیشگیری از بروز هیپوکلسمی در نوزادان پره ترم مورد بررسی قرارگرفته است.  

روش کار: در این پژوهش که بصورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده کنترل دار دوسوکور انجام گرفت 80 نوزاد زودرس( سن حاملگی کمتر از37 هفته از اولین روز آخرین قاعدگی مادر) در دو گروه 40 نفری آزمون و کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. پس از نمونه گیری ساعت اول به گروه آزمون ml/kg1 کلسیم گلوکونات 10% تزریق شد. (رقت 0.5) وبه گروه کنترل همان مقدار نرمال سالین بصورت تک دوز وریدی تزریق گردید و درساعات 24 و 48 و 72 پس از تولد غلظت کلسیم کل سرم مورد سنجش قرار گرفت.

نتایج : یافته های مطالعه بروز هیپوکلسمی در گروه در یافت کننده کلسیم گلوکونات را 16 نوزاد (40 درصد)و در گروه کنترل 22 نوزاد (55 درصد) نشان داد (P>0.05). در نوزادان دچار هیپوکلسمی ، هیپوکلسمی علامت دار در گروه آزمون 4 نوزاد (25 درصد) و در گروه کنترل 9 نوزاد (40.9 درصد) بود (P>0.05) .

نتیجه نهائی : نتایج بررسی حاضرنشان داد که تزریق وریدی تک دوز کلسیم گلوکونات در بدو تولد در پیشگیری از بروز هیپوکلسمی علامتدار و بدون علامت در نوزادان زودرس مؤثر نمیباشد. اگرچه از نظر بالینی قابل ملاحظه است.