سویه های استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین مدت کوتاهی بعد از معرفی متی سیلین ظاهر شدند. مقاومت به متی سیلین در ایزوله های کلینیکی استافیلوکوک مربوط به ایجاد یک نوع خاص (Penicillin Binding Protein) PBP موسوم به PBP2a بوده که دارای میل ترکیبی کمتری برای واکنش با آنتی بیوتیک های بتا لاکتام می باشد. ژن mec-A که این پروتئین را کد می کند در میان اجتماع استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین پراکنده است ولی در سویه های حساس به متی سیلین دیده نشده است. اخیرا" نیز شیوع بالائی از سویه های مقاوم به متی سیلین در ایزوله های کلینیکی مربوط به استافیلوکوک کوآگولاز منفی (CNS) مورد  توجه قرار گرفته است که به همراه
 (Methicillin-Resistant Staphylococcus Aureus) می توانند به عنوان پاتوژن های مهم بیمارستانی مطرح باشند . هدف از مطالعه حاضر نشان دادن توزیع فراوانی ژن مخصوص ایجاد مقاومت نسبت به
متی سیلین mec-A با بکارگیری تکنیک (Polymerase chain reaction) PCR در استافیلوکوک های جدا شده از عفونت های چرکی بوده که می تواند به عنوان یک تکنیک حساس در تشخیص استافیلوکوک های مقاوم به متی سیلین مورد استفاده قرار گیرد.

          در این پژوهش بر روی 268 مورد چرک (wound swab) که 107 مورد (40%) آن استافیلوکوک اورئوس و 10 مورد (7/3%) آن استافیلوکوک کوآگولاز منفی و بقیه میکروارگانیسم های دیگر بوده استخراج DNA بعمل آمد.

          بعد از انجام PCR با استفاده از آغازگرهای اختصاصی در 24 مورد (9%) از آنها ژن mec-A دیده شد که 8 مورد (34%) آن مربوط به استافیلوکوک اورئوس و 3 مورد (12%) مربوط به استافیلوکوک کو آ گولاز منفی بوده و بقیه موارد از نمونه های مربوط به میکروارگانیسم های دیگر بعمل آمده که احتمالا" به دلیل آلودگی آنها با انواع استافیلوکوک صورت گرفته است.