یکی از روشهای مورد استفاده در بیهوشی ، بیحسی اپیدورال می باشد. هدف از این پژوهش تعیین و مقایسه زمان شروع بیحسی در آنستزی اپیدورال با لیدوکائین ـ سوفنتانیل و لیدوکائین بیکربنات می باشد.

در این تحقیق 81 بیمار 65 – 14 ساله کاندید عمل جراحی تحت آنستزی اپیدورال در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1377 تحت یک مطالعه Clinical Trial و از نوع Double Blind قرار گرفته و بصورت تصادفی به 3 گروه (لیدوکائین + پلاسبو، لیدوکائین + سوفنتانیل و لیدوکائین + بیکربنات ) تقسیم شدند و پس از انجام روش و بدست آوردن زمانهای لازم ، اطلاعات حاصله در پرسشنامه هایی جمع آوری شده و سپس با استفاده از آزمون آنالیز واریانس در نرم افزار آماری EPI6 آنالیز گردید.

زمان عدم رعایت احساس سرما یا Cold Sensory (بلوک سمپاتیک) در هر دو گروه لیدوکائین ـ بیکربنات و لیدوکائین ـ سوفنتانیل (11/5 دقیقه) بسیار کوتاه تر از گروه لیدوکائین + پلاسبو (22/10 دقیقه) بوده است. همچنین زمان عدم احساس سوزن یا Pinprick Loss (بلوک حسی) نیز در گروههای لیدوکائین ـ بیکربنات (92/7) و لیدوکائین ـ سوفنتانیل (29/7 دقیقه) کوتاهتر از گروه شاهد (88/11 دقیقه) بوده است. طول مدت بیدردی نیز در گروه لیدوکائین ـ سوفنتانیل بیشتراز لیدوکائین ـ بیکربنات و لیدوکائین ـ پلاسبو بوده است (3/350 دقیقه در مقابل 5/221 دقیقه و 6/160 دقیقه). اما از نظر تغییرات فشار خون سیستول ـ دیاستول و فشار متوسط شریانی (MAP) و ضربان قلب هیچگونه تفاوت قابل ملاحظه ای در 3 گروه مشاهده نشد. در بین عوارض مخدرها ، انسیدانس 7/3% برای خارش بدست آمد اما سایر عوارض مانند تهوع ، استفراغ و دپرسیون تنفسی مشاهده نشد.

نتیجه اینکه می توان از سوفنتانیل بدلیل شروع سریع تر بلوک و طولانی تر بودن مدت بیدردی و انسیدانس کم عوارض آن در آنستزی اپیدورال استفاده نمود.