مقدمه و هدف: ارزش تشخیصی روشهای میکروسکوپیک و آندوسکوپیک جهت بررسی ساختارهای مختلف گوش میانی به شکل گسترده ای ارزیابی شده است اما هیچ مطالعه ثبت شده ای ارزش تشخیصی این دو روش را در بیماران مبتلا به عفونت مزمن گوش میانی با هم مقایسه نکرده است. در این مطالعه تلاش شده است ارزش تشخیصی این دو روش برای بررسی ساختمانهای نرمال و ضایعات احتمالی گوش میانی با هم مقایسه شود.

روش کار: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 58 بیمار با سن بیشتر از 15 سال که مبتلا به عفونت مزمن گوش میانی و کاندید عمل تمپانوپلاستی با یا بدون ماستوییدکتومی بودند، وارد مطالعه شدند و تحت عمل جراحی قرار گرفتند. بعد از ورود به گوش میانی از طریق برش پشت گوشی و بلند کردن فلپ تمپانومئاتال و قبل از دخالت جراحی در آن، ابتدا گوش میانی به کمک میکروسکوپ بررسی و با تغییر وضعیت جراحی بیمار و میکروسکوپ و انجام مانورهای ملایم روی سر بیمار نواحی آناتومیکی که قابل رویت بودند ثبت شد، سپس نواحی قابل رویت به کمک آندوسکوپ با لنز سینوسکوپ صفر و 30 درجه نیز بررسی و ثبت گردید.

نتایج: ساختمانهای اپی تمپان، مزوتمپان خلفی، و هیپوتمپان به کمک آندوسکوپ بهتر از میکروسکوپ قابل رویت هستند (P<0.05). از قسمتهای مختلف مزوتمپان، دریچه گرد، دریچه بیضی، و شیپور استاش توسط آندوسکوپ بهتر قابل مشاهده هستند (P<0.05). تفاوت معناداری بین روشهای آندوسکوپیک و میکروسکوپیک در ارزیابی تحرک زنجیره استخوانچه ای و رفلکس دریچه گرد و همچنین در ارزیابی خوردگی زنجیره استخوانچه ای وجود نداشت (P>0.05). نتیجه نهایی: روشهای آندوسکوپیک و میکروسکوپیک ارزش یکسانی در ارزیابی تحرک زنجیره استخوانچه ای و رفلکس دریچه گرد و بررسی خوردگی های زنجیره استخوانچه ای دارند اما قسمتهای مختلف آناتومیک و زوایای پنهان تر گوش میانی مثل اپی تمپان، مزوتمپان خلفی و هیپوتمپان به کمک آندوسکوپ بهتر قابل رویت هستند. بر اساس نتایج این مطالعه توصیه می شود اگر ضایعات پاتولوژیک در این نواحی وجود داشت، بهتر است از آندوسکوپ نیز جهت دید بهتر و ارزیابی کامل محل قبل و بعد از خارج کردن ضایعه کمک گرفته شود.