مقدمه: مراجعه به موقع پس از استروک و استفاده از درمانهای نوین همانند r-tPA وریدی و کنترل فشارخون باعث تسریع در بهبود علائم پس از سکته مغزی می‌شود. هدف از مطالعه حاضر تعیین عوامل مؤثر در تأخیر مراجعه به بیمارستان پس از وقوع استروک حاد در بیماران است.

روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی 425 بیمار که پس از وقوع استروک به بیمارستان فرشچیان همدان در سالهای 1394-1395 مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک، مدت زمان مراجعه به مرکز درمانی، زمان وقوع استروک، ریسک فاکتورها، علایم بالینی استروک، نحوه ارجاع، فاصله تا مرکز درمانی و نوع استروک با استفاده از پرسشنامه و چک لیست جمعآوری شد. نتایج با استفاده از نرمافزار SPSS ویرایش 16 و توسط آزمونهای آماری ANOVA، X² و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: میانگین سنی افراد شرکتکننده در مطالعه 12/70 سال بود.260 نفر (2/61 درصد) از افراد شرکتکننده مرد بودند. 6/85 درصد استروک از نوع ایسکمیک داشتند. میانگین زمانی مراجعه به اولین مرکز درمانی و بیمارستان فرشچیان به ترتیب 06/2 و 77/4 ساعت بود. 2/36 درصد افراد کمتر از 2 ساعت پس از وقوع سکته مغزی به بیمارستان فرشچیان مراجعه کردند. جنسیت مرد، سکته از نوع ایسکیمیک، تحصیلات پایین، فاصله بیشتر از مرکز درمانی، ارجاع از سایر مراکز درمانی، زندگی مجردی، نبود شاهد، سکته هنگام شب، سکته در منزل از عواملی بودند که باعث تأخیر دررسیدن به مرکز درمانی می‌شد. شایع‌ترین علامت بالینی در بیمارانی که کمتر از 2 ساعت مراجعه کرده بودند کنفوزیون و کاهش سطح هوشیاری با فراوانی 2/29 درصد بود.4/61 درصد از بیمارانی که کمتر از 2 ساعت مراجعه داشتند، فشار خون بالا شایع‌ترین عامل خطر در بین آنها بود.

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر زمان مراجعه جهت درمان بیماران پس از بروز سکته مغزی از میانگین بالایی برخوردار است عواملی چون فاصله زیاد از مرکز درمانی، نداشتن آگاهی کافی در مورد علائم استروک، رخداد استروک درشب، عدم مراجعه مستقیم به مرکز تخصصی، زندگی به تنهایی و نبود شاهد در زمان سکته از عوامل احتمالی تأخیر پس از بروز سکته به مراکز درمانی است.