1- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز
2- دستیار فلوشیپ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران ، khatibianpejman@gmail.com
چکیده: (3624 مشاهده)
سابقه و هدف: کراتوکونوس یک اختلال قرنیه است که با نازکی و برجستهشدن پیشرونده آن مشخص شده و میتواند منجر به نقص بینایی گردد. به دلیل تغییرات فوق ساختمانی قرنیه در بیماری کراتوکونوس، استحکام و ویژگیهای بیومکانیکی آن دچار تغییراتی میشوند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تعیین ویژگیهای بیومکانیکی قرنیه در بیماران مبتلا به کراتوکونوس و ارتباط آن با شدت بیماری انجام شد.
مواد و روشها: افراد گروه مورد از بیماران مبتلا به کراتوکونوس مراجعهکننده به درمانگاه چشم بیمارستان نیکوکاری تبریز بودند و گروه شاهد نیز از افراد فاقد هرگونه بیماری چشمی انتخاب شدند. در ادامه ویژگیهای بیومکانیک قرنیه، فاکتور مقاومت قرنیه (CRF: Corneal Resistance Factor) و هیسترزیس قرنیه
(CH: Corneal Hysteresis) در تمامی جمعیت مورد مطالعه با استفاده از دستگاه اکولار ریسپانس آنالایزر (ORA: Ocular Regression Analyzer) مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافتهها: 213 چشم کراتوکونوسی و 179 چشم طبیعی در این مطالعه بررسی گردیدند. میانگین هیسترزیس قرنیه در چشمهای معمولی 34/1±49/13 میلیمتر جیوه و در چشمهای کراتوکونیک 01/1±67/7 میلیمتر جیوه بهدست آمد که این تفاوت از نظر آماری معنادار بود؛ اما اختلاف بین هیسترزیس قرنیه چشمهای کراتوکونیک با شدت خفیف، متوسط و شدید معنادار بود (بهترتیب 86/8، 30/8 و 10/7 میلیمتر جیوه). از سوی دیگر، میانگین فاکتور مقاومت قرنیه در چشمهای معمولی 15/1±68/12 میلیمتر جیوه و در چشمهای کراتوکونیک 07/1±36/7 میلیمتر جیوه بهدست آمد که از نظر آماری معنادار بود. اختلاف بین فاکتور مقاومت قرنیه چشمهای کراتوکونیک با شدت خفیف، متوسط و شدید نیز معنادار بود (بهترتیب 55/8، 05/8 و 76/6 میلیمتر جیوه).
نتیجهگیری: یافتهها نشان دادند که هیسترزیس و فاکتور مقاومت قرنیه در چشمهای کراتوکونوس پایینتر میباشند و با افزایش شدت بیماری کاهش مییابند.