دوره 25، شماره 4 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سینا ـ زمستان 1397 )
جلد 25 شماره 4 صفحات 206-200 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sorkhabi R, Khatibian P. Correlation of Biomechanical Features of Keratoconus Patients with Severity of Disease. Avicenna J Clin Med 2019; 25 (4) :200-206
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1823-fa.html
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1823-fa.html
سرخابی رعنا، خطیبیان پژمان. ویژگی‌های بیومکانیکی قرنیه در بیماران مبتلا به کراتوکونوس و ارتباط آن با شدت بیماری. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1397; 25 (4) :200-206
رعنا سرخابی1 
، پژمان خطیبیان 2
، پژمان خطیبیان 2
1- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز
2- دستیار فلوشیپ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران ،khatibianpejman@gmail.com
2- دستیار فلوشیپ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران ،
چکیده: (3500 مشاهده)
سابقه و هدف: کراتوکونوس یک اختلال قرنیه است که با نازکی و برجسته‌شدن پیش‌رونده آن مشخص شده و می‌تواند منجر به نقص بینایی گردد. به دلیل تغییرات فوق ساختمانی قرنیه در بیماری کراتوکونوس، استحکام و ویژگی‌های بیومکانیکی آن دچار تغییراتی می‌شوند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تعیین ویژگی‌های بیومکانیکی قرنیه در بیماران مبتلا به کراتوکونوس و ارتباط آن با شدت بیماری انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: افراد گروه مورد از بیماران مبتلا به کراتوکونوس مراجعه‌کننده به درمانگاه چشم بیمارستان نیکوکاری تبریز بودند و گروه شاهد نیز از افراد فاقد هرگونه بیماری چشمی انتخاب شدند. در ادامه ویژگی‌های بیومکانیک قرنیه، فاکتور مقاومت قرنیه (CRF: Corneal Resistance Factor) و هیسترزیس قرنیه
(CH: Corneal Hysteresis) در تمامی جمعیت مورد مطالعه با استفاده از دستگاه اکولار ریسپانس آنالایزر (ORA: Ocular Regression Analyzer) مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: 213 چشم کراتوکونوسی و 179 چشم طبیعی در این مطالعه بررسی گردیدند. میانگین هیسترزیس قرنیه در چشم‌های معمولی 34/1±49/13 میلی‌متر جیوه و در چشم‌های کراتوکونیک 01/1±67/7 میلی‌متر جیوه به‌دست آمد که این تفاوت از نظر آماری معنا‌دار بود؛ اما اختلاف بین هیسترزیس قرنیه چشم‌های کراتوکونیک با شدت خفیف، متوسط و شدید معنا‌دار بود (به‌ترتیب 86/8، 30/8 و 10/7 میلی‌متر جیوه). از سوی دیگر، میانگین فاکتور مقاومت قرنیه در چشم‌های معمولی 15/1±68/12 میلی‌متر جیوه و در چشم‌های کراتوکونیک 07/1±36/7 میلی‌متر جیوه به‌دست آمد که از نظر آماری معنا‌دار بود. اختلاف بین فاکتور مقاومت قرنیه چشم‌های کراتوکونیک با شدت خفیف، متوسط و شدید نیز معنا‌دار بود (به‌ترتیب 55/8، 05/8 و 76/6 میلی‌متر جیوه).
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان دادند که هیسترزیس و فاکتور مقاومت قرنیه در چشم‌های کراتوکونوس پایین‌تر می‌باشند و با افزایش شدت بیماری کاهش می‌یابند.
مواد و روش‌‌ها: افراد گروه مورد از بیماران مبتلا به کراتوکونوس مراجعه‌کننده به درمانگاه چشم بیمارستان نیکوکاری تبریز بودند و گروه شاهد نیز از افراد فاقد هرگونه بیماری چشمی انتخاب شدند. در ادامه ویژگی‌های بیومکانیک قرنیه، فاکتور مقاومت قرنیه (CRF: Corneal Resistance Factor) و هیسترزیس قرنیه
(CH: Corneal Hysteresis) در تمامی جمعیت مورد مطالعه با استفاده از دستگاه اکولار ریسپانس آنالایزر (ORA: Ocular Regression Analyzer) مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: 213 چشم کراتوکونوسی و 179 چشم طبیعی در این مطالعه بررسی گردیدند. میانگین هیسترزیس قرنیه در چشم‌های معمولی 34/1±49/13 میلی‌متر جیوه و در چشم‌های کراتوکونیک 01/1±67/7 میلی‌متر جیوه به‌دست آمد که این تفاوت از نظر آماری معنا‌دار بود؛ اما اختلاف بین هیسترزیس قرنیه چشم‌های کراتوکونیک با شدت خفیف، متوسط و شدید معنا‌دار بود (به‌ترتیب 86/8، 30/8 و 10/7 میلی‌متر جیوه). از سوی دیگر، میانگین فاکتور مقاومت قرنیه در چشم‌های معمولی 15/1±68/12 میلی‌متر جیوه و در چشم‌های کراتوکونیک 07/1±36/7 میلی‌متر جیوه به‌دست آمد که از نظر آماری معنا‌دار بود. اختلاف بین فاکتور مقاومت قرنیه چشم‌های کراتوکونیک با شدت خفیف، متوسط و شدید نیز معنا‌دار بود (به‌ترتیب 55/8، 05/8 و 76/6 میلی‌متر جیوه).
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان دادند که هیسترزیس و فاکتور مقاومت قرنیه در چشم‌های کراتوکونوس پایین‌تر می‌باشند و با افزایش شدت بیماری کاهش می‌یابند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
چشم پزشكي (همه تخصص‌ها)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380924
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: s_journal@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
