Mortazavi Z, Salehi Sadati S S, Safari M, Gohari N, Mortazavi S S. Investigation of Demographic Indicators of Phenylketonuria Patients and Determining the Reasons for Their Referral to Rehabilitation Centers. Avicenna J Clin Med 2020; 27 (3) :178-183
URL:
http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2096-fa.html
مرتضوی زهرا، صالحی ساداتی سید صادق، صفری ملیحه، گوهری نسرین، مرتضوی سعیده سادات. بررسی شاخصهای دموگرافیک بیماران فنیلکتونوری و تعیین علل ارجاع آنان به مراکز توانبخشی. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1399; 27 (3) :178-183
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2096-fa.html
1- کارشناسی ارشد، گروه گفتاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- 2. دانشجوی رشته کاردرمانی، مرکز تحقیقات دانشجویان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- دانشجوی دوره دکتری، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- دانشجوی دوره دکتری، گروه شنوایی شناسی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
5- دانشجوی دوره دکتری، گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران ، s.mortazavi.ot@gmail.com
چکیده: (1398 مشاهده)
سابقه و هدف: فنیلکتونوری یکی از معمولترین اختلالات متابولیکی است که در صورت درماننشدن یا درمان دیرهنگام و ناکارآمد، بیشتر مبتلایان دچار ناهنجاریهای مغزی میشوند. هدف از اجرای این مطالعه بررسی شاخصهای دموگرافیک بیماران دچار فنیلکتونوری و تعیین علل ارجاع آنها به مراکز توانبخشی است.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، 31 نفر از بیماران فنیلکتونوری شناختهشده در استان همدان تا تیرماه 1398 بررسی شدند که تمایل داشتند در این مطالعه شرکت کنند. بنابر اهداف و متغیرهای مطالعه، پرسشنامهای 25 سؤالی بر اساس مصاحبه با والدین طراحی شد. دادههای بهدستآمده با نرمافزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد میانگین سن شرکتکنندگان 8/65 ± 7/79 ماه بود. از میان شرکتکنندگان 18 نفر (9/58 درصد) دختر و 13 نفر (1/41 درصد) پسر بودند. از این تعداد 7 نفر (6/22 درصد) از طریق غربالگری شناسایی شدند. بیشتر والدین (پدران 8/96 درصد و مادران 3/90 درصد) تحصیلات زیر لیسانس داشتند. همچنین 7/38 درصد از کودکان فرزند اول و تنها فرزند خانواده بودند. علل ارجاع به مراکز توانبخشی در کودکان مبتلابه فنیلکتونوری وجود تشنج، اختلالات رفتاری، حرکتی و گفتاری بود که در 71 درصد از موارد این اختلالات وجود داشت، ولی فقط 35 درصد افراد از خدمات توانبخشی استفاده میکردند.
نتیجهگیری: با وجود اینکه نیاز به خدمات توانبخشی در کودکان فنیلکتونوری در سنین کم قابل تشخیص است (9 ماه و 6 روز)، درصد اندکی از این کودکان در شهر همدان از خدمات توانبخشی بهرهمند هستند؛ بنابراین، افزایش کمّی و کیفی خدمات ضرورت دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
كاردرماني