دوره 28، شماره 4 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سیناـ زمستان 1400 )
جلد 28 شماره 4 صفحات 259-253 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fallah M, Parsaei M, Soleymani E, Jamshidizad A, Azimi A. Investigation of the Prevalence of Enterobius Vermicularis Infection and Risk Factors among Kindergartens in Hamadan, West of Iran, in 2019. Avicenna J Clin Med 2022; 28 (4) :253-259
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2196-fa.html
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2196-fa.html
فلاح محمد، پارسایی مهدی، سلیمانی عیسی، جمشیدی زاد علی، عظیمی افشین. بررسی شیوع انتروبیوس ورمیکولاریس و عوامل خطر مرتبط با آن در کودکان مهدکودک های شهر همدان در سال 1398. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1400; 28 (4) :253-259
بررسی شیوع انتروبیوس ورمیکولاریس و عوامل خطر مرتبط با آن در کودکان مهدکودک های شهر همدان در سال 1398
1- ، a.azimi@edu.umsha.ac.ir
چکیده: (1377 مشاهده)
سابقه و هدف: انتروبیوسورمیکولاریس از شایع‌ترین نماتودهای روده‌ای در جهان است و در همه جوامع توسعه‌یافته و درحال‌توسعه دیده می‌شود. کودکان آسیب‌پذیرترین گروه این بیماری هستند. در این راستا مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع عفونت انتروبیوسورمیکولاریس در مهدهای کودک شهر همدان در سال 1398 طراحی و انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، از میان 98 مهدکودک فعال شهر همدان، 18 مهد و تعدادی از کودکان هر مهد به صورت تصادفی انتخاب شدند. با آموزش مادران و با استفاده از روش چسب اسکاج که روشی استاندارد برای این پژوهش است، نمونه‌برداری از کودکان انجام شد.
یافته‌ها: از میان 451 کودک انتخاب‌شده از 18 مهد، 2 نفر (0/4 درصد) به انتروبیوسورمیکولاریس مبتلا بودند. متوسط سن کودکان در این مطالعه 0/93 ± 5/45 سال بود. با توجه به اینکه میزان شیوع بیماری در حدی نبود که نتایج به‌دست‌آمده تحلیل آماری شود، پس از تحلیل آن خودداری شد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد شیوع این بیماری طی بیش از یک دهه در شهر همدان کاهش یافته است، اما عفونت هنوز وجود دارد. برای کنترل چرخه انتقال انتروبیوسورمیکولاریس انجام اقدامات خاص پیشگیری‌کننده نیاز است.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، از میان 98 مهدکودک فعال شهر همدان، 18 مهد و تعدادی از کودکان هر مهد به صورت تصادفی انتخاب شدند. با آموزش مادران و با استفاده از روش چسب اسکاج که روشی استاندارد برای این پژوهش است، نمونه‌برداری از کودکان انجام شد.
یافته‌ها: از میان 451 کودک انتخاب‌شده از 18 مهد، 2 نفر (0/4 درصد) به انتروبیوسورمیکولاریس مبتلا بودند. متوسط سن کودکان در این مطالعه 0/93 ± 5/45 سال بود. با توجه به اینکه میزان شیوع بیماری در حدی نبود که نتایج به‌دست‌آمده تحلیل آماری شود، پس از تحلیل آن خودداری شد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد شیوع این بیماری طی بیش از یک دهه در شهر همدان کاهش یافته است، اما عفونت هنوز وجود دارد. برای کنترل چرخه انتقال انتروبیوسورمیکولاریس انجام اقدامات خاص پیشگیری‌کننده نیاز است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
انگل شناسي و قارچ شناسی پزشكي
چکیده گسترده [HTML 23 KB] (73 دریافت)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380924
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: s_journal@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
