دوره 29، شماره 3 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سیناـ پاییز 1401 )
جلد 29 شماره 3 صفحات 141-134 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khamverdi Z, Yarmohammadi E, Farmani A, Khazaee S, Mohammadi Z. Synthesis of Boron Nanocomposites Doped on the Hydroxyapatite-Chitosan Surface and Its Effect on the Microhardness of Demineralized Tooth Enamel. Avicenna J Clin Med 2022; 29 (3) :134-141
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2493-fa.html
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2493-fa.html
خاموردی زهرا، یارمحمدی ابراهیم، فرمانی عباس، خزایی سلمان، محمدی زینب. سنتز نانوکامپوزیت‌های بور داپ‌شده بر سطح هیدروکسی آپاتیت-کیتوسان و بررسی اثر آن بر ریزسختی مینای دندان دمینرالیزه‌شده. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1401; 29 (3) :134-141
زهرا خاموردی1 
، ابراهیم یارمحمدی1 ، عباس فرمانی2 ، سلمان خزایی3 ، زینب محمدی 4
، ابراهیم یارمحمدی1 ، عباس فرمانی2 ، سلمان خزایی3 ، زینب محمدی 4
1- گروه ترمیمی، دانشکده دندان‌پزشکی، مرکز تحقیقات دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- مرکز تحقیقات دندان‌پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- مرکز تحقیقات تعیین‌کننده‌های اجتماعی سلامت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه ترمیمی، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ،z.mohamadi7991@gmail.com
2- مرکز تحقیقات دندان‌پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- مرکز تحقیقات تعیین‌کننده‌های اجتماعی سلامت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه ترمیمی، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ،
چکیده: (1511 مشاهده)
سابقه و هدف: درمان‌های غیرتهاجمی برای رمینرالیزاسیون مینای دندان ترجیح داده می‌شوند که برای انجام این کار می‌توان از نانوکامپوزیت‌های فلزی استفاده کرد. هدف این مطالعه بررسی اثر نانوکامپوزیت‌های بور داپ‌شده بر سطح هیدروکسی آپاتیت-کیتوسان روی ریزسختی مینای دندان دمینرالیزه‌شده است.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، نانوکامپوزیت‌های بور داپ‌شده بر سطح هیدروکسی آپاتیت-کیتوسان به روش sol-gel ساخته شد. 45 دندان پرمولر سالم انسانی انتخاب و به دو نیمه باکالی و لینگوالی تقسیم شد. سیکل دمینرالیزاسیون نمونه‌ها برای مدت 14 روز انجام شد تا سطح مینای دندان دمینرالیزه شود. سپس نمونه‌ها به‌‌طور تصادفی به سه گروه مساوی بر اساس کاربرد مواد رمینرالیزه‌کننده تقسیم شدند؛ گروه 1: نانوکامپوزیت‌های هیدروکسی آپاتیت–کیتوسان؛ گروه 2: نانوکامپوزیت‌های بور داپ‌شده بر سطح هیدروکسی آپاتیت–کیتوسان و گروه 3: گروه کنترل بدون نانوکامپوزیت. نانوکامپوزیت‌ها در طول 28 روز (2 بار در روز) روی سطح دندان‌ها اعمال شدند. ریزسختی نمونه‌ها با استفاده از تست ویکرز در سه نقطه انجام شد. برای تحلیل آماری داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 19 و آزمون‌های تحلیل واریانس یک‌طرفه و توکی استفاده شد (0/05=α). مورفولوژی سطحی گروه‌ها با استفاده از SEM بررسی شد.
یافته‌ها: بین سه گروه مطالعه‌شده تفاوت آماری معناداری وجود داشت (0/001>P). بیشترین میانگین در گروه نانوکامپوزیت‌های بور داپ‌شده بر سطح هیدروکسی آپاتیت-کیتوسان (368/12) و سپس در گروه نانوکامپوزیت‌های هیدروکسی آپاتیت-کیتوسان (342/62) مشاهده شد. کمترین میانگین نیز مربوط به گروه کنترل (267/53) بود. مقایسه دوبه‌دوی گروه‌ها نشان داد بین گروه‌های 1 و 2، 1 و 3 و گروه 2 و 3 تفاوت آماری معناداری وجود دارد (0/05>P).
نتیجه‌گیری: هر دو ترکیب HApC و B@HApC باعث بهبود رمینرالیزاسیون و افزایش ریزسختی مینای دندان می‌شود، اما این افزایش در حضور ترکیب حاوی بور بیشتر بود.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، نانوکامپوزیت‌های بور داپ‌شده بر سطح هیدروکسی آپاتیت-کیتوسان به روش sol-gel ساخته شد. 45 دندان پرمولر سالم انسانی انتخاب و به دو نیمه باکالی و لینگوالی تقسیم شد. سیکل دمینرالیزاسیون نمونه‌ها برای مدت 14 روز انجام شد تا سطح مینای دندان دمینرالیزه شود. سپس نمونه‌ها به‌‌طور تصادفی به سه گروه مساوی بر اساس کاربرد مواد رمینرالیزه‌کننده تقسیم شدند؛ گروه 1: نانوکامپوزیت‌های هیدروکسی آپاتیت–کیتوسان؛ گروه 2: نانوکامپوزیت‌های بور داپ‌شده بر سطح هیدروکسی آپاتیت–کیتوسان و گروه 3: گروه کنترل بدون نانوکامپوزیت. نانوکامپوزیت‌ها در طول 28 روز (2 بار در روز) روی سطح دندان‌ها اعمال شدند. ریزسختی نمونه‌ها با استفاده از تست ویکرز در سه نقطه انجام شد. برای تحلیل آماری داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 19 و آزمون‌های تحلیل واریانس یک‌طرفه و توکی استفاده شد (0/05=α). مورفولوژی سطحی گروه‌ها با استفاده از SEM بررسی شد.
یافته‌ها: بین سه گروه مطالعه‌شده تفاوت آماری معناداری وجود داشت (0/001>P). بیشترین میانگین در گروه نانوکامپوزیت‌های بور داپ‌شده بر سطح هیدروکسی آپاتیت-کیتوسان (368/12) و سپس در گروه نانوکامپوزیت‌های هیدروکسی آپاتیت-کیتوسان (342/62) مشاهده شد. کمترین میانگین نیز مربوط به گروه کنترل (267/53) بود. مقایسه دوبه‌دوی گروه‌ها نشان داد بین گروه‌های 1 و 2، 1 و 3 و گروه 2 و 3 تفاوت آماری معناداری وجود دارد (0/05>P).
نتیجه‌گیری: هر دو ترکیب HApC و B@HApC باعث بهبود رمینرالیزاسیون و افزایش ریزسختی مینای دندان می‌شود، اما این افزایش در حضور ترکیب حاوی بور بیشتر بود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
دندانپزشكي- ترميمي
چکیده گسترده [HTML 31 KB] (90 دریافت)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380924
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: s_journal@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
