مقدمه و هدف: روش تراکئوستومی پرکوتانئوس (percutaneous Dilatational Tratheostomy– PDT) یک روش الکتیو است که بطور روز افزون در بخش های مراقبت ویژه (ICU) در کنار تخت بیماران انجام می گیرد . با انجام این روش احتمال بروز مشکلات برای بیمار حین انتقال به اتاق عمل و همچنین تأخیر زمانی بین تصمیم به انجام تراکئوستومی تا انجام آن و هزینه های آن کاهش میابد. در این مطالعه به مقایسه مدت زمان انجام تراکئوستومی و عوارض ناشی از آن در دو روش تراکئوستومی پرکوتانئوس و روش جراحی پرداخته شده است.

روش کار: در این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی بود تعداد 36 بیمار که در بخش مراقبت های وی‍‍‍‍‍‍ژه بستری و کاندید تراکئوستومی شده بودند بطور تصادفی در دو گروه 18 نفری شامل گروه تراکئوستومی پرکوتانئوس و گروه تراکئوستومی جراحی قرار گرفتند. متغیر های قبل حین و بعد از عمل دو گروه در پرسشنامه ثبت شد و با استفاده از نرم افزار SPSS و توسط آزمونهای c2 و t-test مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: دو گروه از نظر سن و جنس و متغیرهای همودینامیک مثل فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و تعداد ضربان قلب و همجنین از نظر اکسیژناسیون مشابه بودند. همچنین مدت زمان بستری در ICU تا زمان درخواست انجام تراکئوستومی نیز در دو گروه مشابه بود. مدت زمان انتظار برای انجام تراکئوستومی بطور میانگین در گروه اول (1-3) 0.6 ± 1.38 روز و گروه دوم (2-10) 2.33 ± 4.55 روز بود ( P<0.001). طول مدت انجام تراکئوستومی در گروه اول بطور میانگین (8-30) 2.93 ± 11 دقیقه و در گروه دوم (7-30) 6.19 ± 13.77 دقیقه بود (P<0.05 ). از نظر خونریزی در گروه اول تنها یک بیمار (5.6%) و در گروه دوم 5 نفر (27.8%) دچار خونریزی شدند (0.17= p ). از نظر عفونت محل زخم ، صدمه به دیواره خلفی تراشه ، آمفیزم زیر جلدی و سایر عوارض و همچنین مورتالیتی زودرس به دلیل انجام تراکئوستومی تفاوت قابل توجهی بین دو گروه مشاهده نشد.

   نتیجه نهایی: روش PDT از نظر مدت زمان انتظار برای انجام تراکئوستومی و همچنین طول مدت انجام تراکئوستومی نسبت به روش جراحی بهتر است. از نظر سایر عوارض حین انجام پروسیجر و همچنین مورتالیته زودرس به دلیل تراکئوستومی دو گروه تفاوتی نداشتند. در کل می توان گفت روش PDT یک روش کاملاً مطمئن و مقرون به صرفه است.