مقدمه و هدف: سوء مصرف مواد از معضلات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در تمام کشورها می باشد و با توجه به دانش بشری در مورد عوارض آن ، استعمال این مواد مکرراً در بین تمامی اقشار جوامع مختلف به خصوص بیماران روانی مشاهده می شود که می تواند بر حالات روانی دریافتی درونی مثل خلق و بر فعالیت های مشهود بیرونی یعنی رفتار تأثیر گذار باشد . هدف از این مطالعه تعیین فراوانی سوء مصرف مواد در بیماران روانی بستری در بخش های روانپزشکی بیمارستان فرشچیان همدان می باشد.

روش کار: ای ن مطالعه از نوع توصیفی ـ گذشته نگر می باشد که از روش نمونه گیری در دسترس و با استفاده از پرونده های بایگانی شده بیماران انجام شده است، بدین صورت که پرونده بیماران بستری در طی مدت یکسال (از مهر 79 تا مهر 80) به تعداد 400 بیمار (293 مرد و 107 زن ) مجزا گردید و اطلاعات مورد نظر در مطالعه شامل مشخصات دموگرافیک، مدت ابتلا، مدت زمان سوء مصرف مواد و تشخیص روانپزشکی از پرونده بیماران استخراج و در چک لیستی که به همین منظور تدوین شده بود درج گردید . نتایج حاصله از چک لیست بیماران با استفاده از روشهای آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: حدود نیمی از بیماران بستری در بخش های روانپزشکی به صورت هم زمان سوء مصرف مواد نیز داشته اند . مردان بیش از زنان و افراد متاهل و جوانان 39 – 20 ساله بیش از سایر گروه ها سوء مصرف مواد داشتند و در افراد دارای تحصیلات دانشگاهی فراوانی سوء مصر ف مواد کمتر از سایر گروه های تحصیلی بود .

نتیجه نهایی: اختلالات خلقی با 90.53 درصد، اسکیزوفرنی با 8.29 درصد و سایر تشخیص ها 1.18 درصد در افراد دارای سوء مصرف مواد و همین تشخیص ها در افراد فاقد سوء مصرف مواد به ترتیب 79.22 درصد، 11.26 درصد و 9.52 درصد بوده است.