Koorki M, Isfandyari–Moghaddam A, Zarei A, Khoshravesh S, Ayubi E. Explaining the Understanding of Elderly Patients with Type 2 Diabetes Regarding Information Therapy Related to Self-care:
A Qualitative Study. Avicenna J Clin Med 2024; 31 (3) :178-189
URL:
http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-3085-fa.html
کورکی مسعود، اسفندیاری مقدم علیرضا، زارعی عاطفه، خوشروش سحر، ایوبی عرفان. تبیین درک سالمندان مبتلا به دیابت نوع2 از اطلاعدرمانی مربوط به خودمراقبتی:
یک مطالعه کیفی. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1403; 31 (3) :178-189
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-3085-fa.html
1- گروه علم اطلاعات و دانششناسی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
2- گروه علم اطلاعات و دانششناسی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران ، ali.isfandyari@gmail.com
3- مرکز تحقیقات مراقبت بیماریهای مزمن در منزل، پژوهشکده سرطان، پژوهشگاه سلامت ابن سینا، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده: (454 مشاهده)
سابقه و هدف: اطلاعدرمانی یکی از روشهای نوینی است که اطلاعات مرتبط با سلامت را در اختیار بیمار قرار میدهد. این روش نقش مهمی در توانمندسازی بیمار جهت گرفتن تصمیمهای آگاهانه درباره سلامت و مشارکت در روند بهبودی فرد ایفا میکند. در این باره مطالعه حاضر با هدف تبیین درک سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 از اطلاعدرمانی مربوط به خودمراقبتی انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه به صورت کیفی با روش تحلیل محتوا درباره 18 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 که به برخی مراکز تخصصی دیابت در سطح شهر همدان در سال 1403 مراجعه کرده بودند، انجام شد. مشارکتکنندگان بر اساس روش نمونهگیری مبتنی بر هدف و اشباع محتوا با حداکثر تنوع بر اساس جنسیت، سطح تحصیلات، وضعیت تاهل، وضعیت اشتغال و مدت ابتلا به دیابت از بین بیماران واجد شرایط مطالعه، انتخاب شدند. جهت جمعآوری دادهها از روش مصاحبه فردی عمیق نیمهساختارمند استفاده شد. همه مصاحبهها ضبط و سپس دستنویس و تایپشده، با نرمافزار MAXQDA 2020 تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: پس از تحلیل دادهها، سه طبقه و سیزده زیرطبقه درباره درونمایه کنترل و مدیریت دیابت استخراج شد. طبقات شامل ارتقای رفتارهای خودمراقبتی، افزایش انگیزه فرد نسبت به انجام رفتارهای خودمراقبتی و دسترسی به کانالهای ارتباطی اطلاعدرمانی بود. زیرطبقات بهدستآمده شامل توجه به خودمراقبتی جسمی، روحی و روانی، اجتماعی و معنوی، افزایش آگاهی، بهبود نگرش، کنترل بیماری و عوارض آن، کاهش هزینهها، تصمیمگیری بهتر و همچنین منابع بین فردی، رسانههای سنتی، رسانههای دیجیتال و شبکههای اجتماعی بودند.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج بهدستآمده به نظر میرسد اطلاعدرمانی یکی از روشهای افزایش انگیزه فرد نسبت به انجام رفتارهای خودمراقبتی و به دنبال آن ارتقای رفتارهای خودمراقبتی است و در نهایت میتواند در کنترل و مدیریت بیماری دیابت نوع 2 کمککننده باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پزشكي اجتماعي