مقدمه و هدف: عوارض برش سزارین ممکن است علی رغم رعایت استریلیتی اتفاق افتد. این عوارض از جمله عفونت و باز شدگی برش کیفیت زندگی بیماران را شدیداً متأثر ساخته و منجر به مراجعات مکرر پزشکی و گاهی بستری مجدد بیمار و یا حتی ترمیم مجدد می گردد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه بازشدگی زخم در سه روش ترمیم زیر جلد با نخ پلین، ویکریل و عدم ترمیم زیرجلد، پس از عمل جراحی سزارین انجام شده است.

روش کار: مطالعه حاضر بصورت کارآزمایی بالینی بر روی 690 زن باردار که طی سالهای 83 و 84 در بیمارستان فاطمیه همدان تحت عمل جراحی سزارین قرار گرفتند، انجام شد. معیارهای ورود به مطالعه عبارت بود از:زنان باردارتک قلو با ضخامت زیر جلد بیشتر از 2 سانتی‌متر، که به هر علتی تحت سزارین قرار می گرفتند ، زنان دارای ریسک فاکتور بازشدگی زخم مانند آبریزش طولانی (بیش از 18 ساعت)، مدت عمل بیشتر از 90 دقیقه، انسزیون با برش عمودی، مصرف کورتون و داروهای سرکوبگر ایمنی ،بیماری سیستمیک از جمله دیابت، بیماری قلبی از مطالعه حذف شدند. بیماران بطور تصادفی به سه گروه ترمیم زیر جلد با نخ پلین، ویکریل و عدم ترمیم زیرجلد، تقسیم شدند. تمامی بیماران سه دوز آنتی‌بیوتیک پروفیلاکتیک (سفازولین) دریافت کردند. بیماران در طی بستری و یک هفته پس از عمل از نظر عفونت زخم بررسی شدند. اطلاعات توسط نرم‌افزار آماری SPSS ویرایش سیزدهم و با استفاده از آزمون آماری مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

نتایج: بیماران سه گروه از نظر مشخصات دموگرافیک (سن، پاریتی، سن حاملگی و علت سزارین) اختلاف آماری معنی‌داری نداشتند (P>0.05). میزان بازشدگی زخم درسه گروه ترمیم زیرجلد با نخ پلین، ترمیم زیرجلد با نخ ویکریل و عدم ترمیم زیرجلد به ترتیب 7 درصد، 2.6 درصد و 0.9 درصد بود؛ که اختلاف در میزان بازشدگی زخم در سه گروه، از نظر آماری معنی‌دار بود (P<0.05). عفونت زخم فقط در دو بیمار دیده شد که هر دو در گروه ترمیم زیرجلد با نخ پلین قرار داشتند. اختلاف در میزان بروز عفونت در سه گروه، از نظر آماری معنی‌دار نبود (P>0.05).

نتیجه نهائی: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عدم ترمیم زیر جلد در بیماران تحت اعمال جراحی سزارین، خطر بازشدن زخم را افزایش نمی‌دهد. در حالی ‌که ترمیم زیر جلد با نخ پلین در مقایسه با ترمیم آن با نخ ویکریل و عدم ترمیم زیرجلد، میزان بازشدگی زخم را افزایش می‌دهد.