مقدمه و هدف: بلوک کودال با استفاده از بیحس کننده های موضعی بصورت شایعی در کودکان برای تامین بیدردی حین عمل و بعد از اعمال جراحی نظیر هرنیورافی و ارکیوپکسی بکار میرود.برای تقویت وافزایش طول مدت بیدردی ناشی از بیحس کننده های موضعی پیشنهاد شده که از ترکیب بیحس کننده ها با داروهای دیگر استفاده شود. هدف از این مطالعه مقایسه اثربخشی افزودن فنتانیل یا نئوستیگمین به بوپیواکائین ñ0.25 در بلوک کودال در کودکان کاندید عمل هرنیورافی اینگوینال می باشد.

روش کار :  این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور می باشد که در آن 75 بیمار را بطور تصادفی در سه گروه  قرار دادیم. بلوک کودال در گروه اول از مخلوط 1 میکروگرم/کیلوگرم نئوستیگمین و 0.75 میلی لیتر/کیلوگرم بوپیواکائین ñ0.25، در گروه دوم از مخلوط 1 میکروگرم/کیلوگرم فنتانیل و 0.75 میلی لیتر/کیلوگرم بوپیواکائین ñ0.25 و در گروه سوم از
0.75 میلی لیتر /کیلوگرم بوپیواکائین ñ0.25 تنها استفاده شد. متغیر های همودینامیک , شدت درد و آرامبخشی بیمار , میزان نیاز به مسکن اضافی و عوارض جانبی در بیماران ارزیابی شد. متوسط سن , وزن مدت جراحی و بیهوشی در هر سه گروه شبیه یکدیگر بودند. اطلاعات بدست آمده با استفاده ازآزمون های دقیق فیشر و آنوا تجزیه و تحلیل گردید.

نتایج : میانگین فشار خون سیستولیک وضربان قلب قبل از بیهوشی نیز در گروه ها نظیریکدیگر بود.میانگین فشار خون سیستولیک وضربان قلب در زمان عمل جراحی در گروه بوپیواکائین تنها بیشتر از دوگروه دیگر بود ولی اختلاف گروه ها معنی دار نبود.در زمان جراحی بیدردی حین جراحی ومیزان بیدردی وآرامبخشی بعداز عمل در هر سه گروه کافی بود و اختلاف معنی داری نداشت. شیوع تهوع واستفراغ بعداز عمل نیز بین گروه ها مشابه بود.عارضه جانبی دیگری مشاهده نشد.

نتیجه نهایی : افزودن 1 میکروگرم/کیلوگرم فنتانیل یا نئوستیگمین به 0.75 میلی لیتر/کیلوگرم بوپیواکائین ñ0.25 در بلوک کودال تاثیر بیشتری از نظر بیدردی نسبت به بوپیواکائین ñ0.25 به تنهائی در کودکان تحت هرنیورافی اینگوینال یکطرفه نخواهد داشت.