اختلاف طول دو اندام تحتانی (Anisomelia) یک مساله شایع ارتوپدی است که میتواند بدلیل کاهش میزان رشد در یک اندام و یا افزایش میزان رشد در اندام دیگر بروز نماید. هدف این مطالعه ارزیابی نتایج عمل جراحی طویل کردن اندام تحتانی در 21 بیمار مبتلا به نابرابری طول اندام تحتانی میباشد.
در این مطالعه توصیفی مقطعی، کلیه بیماران مبتلا به نابرابری طول اندام تحتانی که در طی سالهای 78-1366 در بیمارستانهای شهر همدان، بستری و تحت عمل جراحی طویل کردن اندام تحتانی قرار گرفتهاند، مورد بررسی قرار گرفته است. دادههای اولیه بر اساس پروندههای بیمارستانی بیماران ثبت گردید. سپس جهت تکمیل اطلاعات مورد نیاز با مراجعه به پروندههای پیگیری بیماران در مراکز خصوصی و نیز مراجعه به خود بیماران و انجام معاینات مورد نیاز اطلاعات تکمیلی بدست آمد ، در نهایت نتایج به کمک روشهای آماری توصیفی بیان شده و سپس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
میانگین سنی بیماران مورد بررسی 9/4 ± 6/16 سال بود. بیشترین فراوانی سنی در بین بیماران گروه سنی 15-13 سال با 8 نفر بود. 19 نفر از بیماران تحت عمل طویلسازی ساق پا قرار گرفته بودند ، 15نفر از بیماران توانسته بودند پس از عمل جراحی افزایش طولی به میزان 55-30 میلیمتر در اندام مبتلا بدست آورند. در درمان 14 بیمار از اکسترنال فیکساتور واگنر و در بقیه بیماران از اکسترنال فیکساتور آندرسن استفاده شده بود. 3بیمار قبل از عمل جراحی اصلی تحت عمل جراحی اصلاحی قرار گرفته بودند. 18 بیمار متعاقب عمل جراحی اصلی نیاز به عمل جراحی تکمیلی داشتهاند. شایعترین عارضه جزئی متعاقب عمل طویلسازی اندام تحتانی درد خفیف بود که در 19 نفر از بیماران و شایعترین عارضه عمده Severe Equanus Deformity of Foot بود که در 12 بیمار بروز کرده بود.
با توجه به تعداد معلولانی که در اثر فلج اطفال و نیز جانبازانی که بدنبال تروما دچار نابرابری طول اندام تحتانی شده اند و نیز در دسترس بودن وسایل مورد نیاز برای اصلاح کوتاهی عضو، لازم است که توجه بیشتری به عمل جراحی طویل کردن اندام مبذول شود زیرا نه تنها باعث رفع مشکل ظاهری بیماران، بلکه باعث بهبود کارایی آنان نیز میگردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |