مقدمه: هیپرلیپیدمی یکی از شایعترین بیماری‌های مزمن است که میلیون‌ها نفر از آن رنج می‌برند. مطالعات نشان می‌دهند که تبعیت بیمار از دستورات دارویی ارائه شده توسط داروساز یا پزشک حائز اهمیت است اما بسیاری از بیماران، مصرف صحیح داروها را رعایت نمی‌کنند. هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر آموزش توسط داروساز در بیماران مبتلا به هایپرلیپیدمی تحت درمان با استاتین ها بر میزان باور بیمار در مورد این داروها بود.

روش کار: این مطالعه از نوع کار آزمایی بالینی که به روش مداخله‌ای انجام شد و جامعه مورد مطالعه عبارت بود از کلیه بیماران مبتلا به بیماری قلبی تحت درمان با استاتین که از بهمن ماه 1394 تا خرداد ماه 1395 در بیمارستان فرشچیان همدان بستری بودند. حجم نمونه در این مطالعه 50 نفر بود. داده‌ها با استفاده از دو پرسشنامه شامل خصوصیات دموگرافیک بیماران و باور بیماران به دست آمد. در پایان داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخهٔ 19 و با استفاده از آزمون‌های آماری از t-test، Mann-Whithney و مربع کای تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میانگین نمرات باور به درمان با استفاده از پرسشنامه باور به درمان در شروع مطالعه در هر دو گروه همسان و از نظر آماری اختلاف معنی داری با هم نداشتند (54/0 = P) اما 6 هفته پس از مداخله در میانگین باور به درمان در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری مشاهده گردید (007/0 = P).

نتیجه‌گیری: آموزش توسط داروساز در بیماران مبتلا به هایپرلیپیدمی می‌تواند بر میزان باور آنها در مورد درمان نقش مثبت و مؤثری داشته باشد. بنابراین با اطمینان بیشتری می‌توان تأثیر مشاوره را در کنترل بیماری مزمنی همچون هایپرلیپیدمی را تأیید نمود.