دوره 30، شماره 1 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سینا ـ بهار 1402 )
جلد 30 شماره 1 صفحات 13-5 |
برگشت به فهرست نسخه ها
ویدا شیخ1 
، زهرا سردارملی2 ، مهدی بهزاد 3
، زهرا سردارملی2 ، مهدی بهزاد 3
1- گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، m.behzad@umsha.ac.ir
2- گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، m.behzad@umsha.ac.ir
چکیده: (885 مشاهده)
سابقه و هدف: تغییرات ترشحی سایتوکاین‌ها در بیماری دیابت شیرین نوع دو (T2DM) مشاهده‌شده است. نقش و ارتباط اینترلوکین پیش‌التهابی 32 آلفا (IL-32α) با سایتوکاین‌های ضدالتهابی IL-35 و فاکتور رشد تغییردهنده بتا (TGF-β) در این بیماری مشخص نیست. این مطالعه با هدف ارزیابی میزان ترشح IL-32α، IL-35 و TGF-β از سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی (PBMCs) در افراد بیمار و کنترل صورت گرفت. همبستگی بین IL-32α با IL-35 و TGF-β و همبستگی بین آن‌ها با عوامل تعیین‌کننده پاراکلینیکی (گلوکز پلاسمای ناشتا (FPG)، هموگلوبین A1c (HbA1c)، میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR)، آلبومین و کراتینین) بررسی شد.
مواد و روش‌‌ها: نمونه خون 38 فرد بیمار و 38 فرد کنترل جمع‌آوری و PBMCs هر فرد با روش فایکول جدا و با محرک آزمایشگاهی به مدت چهار روز کشت داده شد. تولید IL-32α، IL-35 و TGF-β در مایع رویی کشت با روش الایزا ارزیابی گردید. عوامل تعیین‌کننده پاراکلینیکی با روش‌های استاندارد آزمایشگاهی بررسی شد.
یافته‌ها: افزایش IL-32α و کاهش IL-35 ترشحی در بیماران نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (0.006=P، 0.001>P). همبستگی منفی بین IL-32α و IL-35 (0.001>P)، همبستگی مثبت بین IL-32α با FPG و HbA1c (0.002=P، 0.005=P) و همبستگی منفی بین IL-35 با آن‌ها در بیماران دیده شد (هر دو 0.001>P). ارتباط معناداری بین سایتوکاین‌ها و شاخص توده بدنی، GFR، آلبومینوری، کراتینین و TGF-β یافت نشد.
نتیجه‌گیری: در بیماری دیابت میزان افزایش IL-32α با کاهش میزان IL-35 و عوامل تعیین‌کننده سوخت‌و‌ساز گلوکز مرتبط است. ظاهراً IL-32α و IL-35 نقش بالقوه‌ای در بیماری‌زایی T2DM دارند.
مواد و روش‌‌ها: نمونه خون 38 فرد بیمار و 38 فرد کنترل جمع‌آوری و PBMCs هر فرد با روش فایکول جدا و با محرک آزمایشگاهی به مدت چهار روز کشت داده شد. تولید IL-32α، IL-35 و TGF-β در مایع رویی کشت با روش الایزا ارزیابی گردید. عوامل تعیین‌کننده پاراکلینیکی با روش‌های استاندارد آزمایشگاهی بررسی شد.
یافته‌ها: افزایش IL-32α و کاهش IL-35 ترشحی در بیماران نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (0.006=P، 0.001>P). همبستگی منفی بین IL-32α و IL-35 (0.001>P)، همبستگی مثبت بین IL-32α با FPG و HbA1c (0.002=P، 0.005=P) و همبستگی منفی بین IL-35 با آن‌ها در بیماران دیده شد (هر دو 0.001>P). ارتباط معناداری بین سایتوکاین‌ها و شاخص توده بدنی، GFR، آلبومینوری، کراتینین و TGF-β یافت نشد.
نتیجه‌گیری: در بیماری دیابت میزان افزایش IL-32α با کاهش میزان IL-35 و عوامل تعیین‌کننده سوخت‌و‌ساز گلوکز مرتبط است. ظاهراً IL-32α و IL-35 نقش بالقوه‌ای در بیماری‌زایی T2DM دارند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ايمني شناسي
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |