مواد و روشها: این مطالعه کوهورت گذشتهنگر در سال 1397 در بیمارستان فاطمیه همدان انجام شد. دادههای مربوط به اینهیبین A 560 زن باردار در هفته 15 تا 20 بارداری جمعآوری شد. سطح اینهیبین A کمتر از 5/0 میلیمول (MOM) پایین و بیشتر از 2 میلیمول بالا در نظر گرفته شد. وزن هنگام تولد، سن حاملگی، اسکور آپگار، بروز پرهاکلامپسی، مرگ داخلرحمی جنین (IUFD) و انجام سزارین در بیماران بررسی شد. برای تشخیص عوارض نامطلوب حاملگی، سطح منحنی ROC محاسبه شد. دادهها با نرمافزار stata نسخه 14 تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: از بین زنان بارداری که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، 33 نفر (9/5 درصد) بهدلیل نقص دادهها و دردسترسنبودن از مطالعه خارج شدند. از 527 بیمار باقیمانده، 378 نفر (7/71 درصد) سطح اینهیبین A نرمال، 26 نفر (9/4 درصد) سطح سرمی پایین و 123 نفر (3/23 درصد) سطح سرمی بالا داشتند. بیمارانی که سطح سرمی اینهیبین A بالاتری داشتند در مقایسه با افرادی که سطح نرمال یا پایین داشتند، با اختلاف معنیداری خطر پرهاکلامپسی، کموزنی هنگام تولد و نارسبودن در آنها بیشتر بود (05/0 P<).
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای مطالعه سطح بالای اینهیبین A در هفته 15 تا 20 بارداری میتواند با خطر بروز پرهاکلامپسی، کموزنی هنگام تولد و نارسبودن همراه باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |