مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی به روش نمونهگیری در دسترس و متوالی 245 بیمار مبتلابه رتینوپاتی مراجعهکننده به کلینیک چشم بیمارستان فرشچیان همدان طی سالهای 1398-1399 انتخاب و از نظر ابتلا به افسردگی با پرسشنامه 21 سؤالی بک ارزیابی شدند. دادهها با نرمافزار SPSS نسخه 16 در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند.
یافتهها: میانگین سن بیماران 5/8±47/54 سال، میانگین مدت ابتلا به دیابت 15/4±5/8 سال و از نظر جنسیت 3/41 درصد مرد و 7/58 درصد زن بودند. شیوع افسردگی در بیماران مبتلابه رتینوپاتی دیابتی در کل 8/49 درصد و در رتینوپاتی پرولیفراتیو و غیرپرولیفراتیو به ترتیب 2/68 و 43 درصد بود (001/0P<). در مردان و زنان 9/45 و 5/51 درصد (428/0P=) و بیماران تحت درمان با انسولین و بدون انسولین 4/50 و 2/49 درصد (846/0P=) بود. ضریب همبستگی بین اختلال افسردگی با سن 123/0 (054/0P=) و با مدت ابتلا به دیابت 369/0 (001/0P<) بود.
نتیجهگیری: افسردگی یکی از مشکلات شایع بیماران مبتلابه رتینوپاتی دیابتی است و بین شدت رتینوپاتی و مدت ابتلا به دیابت با شیوع افسردگی ارتباط معنیداری وجود دارد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |