Moghadari Koosha M, Aghamohammadi F, Karami M, Moradi M, Pakrad F. Predictors of Mortality in Patients with Implantable Cardiac Defibrillators: A Mix Cohort Study. Avicenna J Clin Med 2024; 31 (1) :27-36
URL:
http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2945-fa.html
مقدری کوشا مهناز، آقامحمدی فاطمه، کرمی منوچهر، مرادی مهدی، پاکراد فاطمه. عوامل پیشبینیکنندهی مرگومیر در بیماران با دفیبریلاتور کاشتنی قلب: یک مطالعهی کوهورت ترکیبی. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1403; 31 (1) :27-36
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2945-fa.html
1- گروه اتاقعمل، دانشکدهی پیراپزشکی، مرکز تحقیقات مدلسازی بیماریهای غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه اتاقعمل، دانشکدهی علوم پزشکی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی، دانشکدهی بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
4- گروه قلب و عروق، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
5- گروه پرستاری سلامت جامعه، دانشکدهی پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات بیماریهای مزمن در منزل، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، f_pakrad@yahoo.com
چکیده: (1763 مشاهده)
سابقه و هدف: تعبیهی دفیبریلاتور کاشتنی قلبی (Implantable Cardioverter Defibrillator ICD) روش درمانی رایجی برای بیمارانی است که در معرض خطر مرگ ناگهانی قلبی بهدلیل آریتمیهای بطنی قرار دارند. هدف از این مطالعه تعیین عوامل پیشبینیکنندهی مرگومیر بیماران تحت تعبیهی ICD بود.
مواد و روشها: در این مطالعهی همگروهی ترکیبی، 225 بیمار تحت ICDگذاری بهصورت سرشماری، از ابتدای سال 1396 تا پایان 1399 در بیمارستان قلب و عروق فرشچیان همدان وارد مطالعه شدند. مشخصات دموگرافیک و آزمایشهای خونی بیماران از طریق دسترسی به پروندهی الکترونیکی آنها و مصاحبهی تلفنی جمعآوری شد. افراد مورد مطالعه بهمنظور بررسی عوامل تأثیرگذار بر مرگ پیگیری شدند. مدل رگرسیون کاکس برای شناسایی عوامل پیشبینیکنندهی مرگومیر زودرس با استفاده از نرمافزار Stata ویرایش 14 به کار گرفته شد.
یافتهها: نتایج بررسی افراد مورد مطالعه نشان داد که تعداد 183 نفر (80.88 درصد) مرد، 91 نفر (40.44 درصد) در گروه سنی 55 تا 65 سال و 87 نفر (34.66 درصد) در گروه سنی بالای 65 سال بودند. همچنین، تعداد 25 مورد (11.1 درصد) رخداد مرگ گزارش شد و میزان بقای یک، دو، سه و چهارساله بهترتیب، برابر با 96.3 درصد، 93 درصد، 83.2 درصد و 83.2 درصد بود. سن بالاتر از 65 سال (نسبت مخاطرهی برابر با 5.84، فاصلهی اطمینان 95 درصد: 21.89، 1.20) با افزایش خطر مرگومیر و کسر تخلیهی بیشتر از 15 درصد (نسبت مخاطرهی برابر با 0.22، فاصلهی اطمینان 95 درصد: 0.76، 0.06) با کاهش خطر مرگومیر به دنبال تعبیهی ICD همراه بود.
نتیجهگیری: در مطالعهی حاضر، سن بالاتر از 65 سال و کسر تخلیهی کمتر از 15 درصد با افزایش خطر مرگومیر به دنبال تعبیهی ICD همراه بود. با توجه به پیامدهای منفی، پیگیری این بیماران باید با دقت بیشتری انجام شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
قلب و عروق