دوره 32، شماره 3 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سیناـ پاییز 1404 )                   جلد 32 شماره 3 صفحات 139-133 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Pazoki Anzehaei M, Joghataei P, Pourahmadi S. Cardiac Function with Emphasis on the GLS Index in Parkinson’s Disease Patients Undergoing Deep Brain Stimulation: A Comparative Study between DBS Candidates and Recipients. Avicenna J Clin Med 2025; 32 (3) :133-139
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-3250-fa.html
پازکی انزهایی محبوبه، جغتایی پگاه، پوراحمدی سحر. عملکرد قلبی با تأکید بر شاخص GLS در بیماران پارکینسون تحت تحریک عمقی مغزی: بررسی مقایسه‌ای بین بیماران کاندید و دریافت‌کننده DBS. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1404; 32 (3) :133-139

URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-3250-fa.html


1- گروه کاردیولوژی، دانشکده پزشکی، مجتمع آموزشی ـ درمانی حضرت رسول اکرم (ص)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
2- گروه کاردیولوژی، دانشکده پزشکی، مجتمع آموزشی ـ درمانی حضرت رسول اکرم (ص)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، saharpourahamadi@gmail.com
چکیده:   (4 مشاهده)
سابقه و هدف: بیماری پارکینسون پس از آلزایمر، دومین بیماری شایع نورودژنراتیو است. تحریک عمقی مغزی (Deep Brain Stimulation; DBS) در این بیماران ممکن است در عملکرد سیستم قلبی‌عروقی تأثیر داشته باشد. هدف این مطالعه مقایسه شاخص‌های عملکرد قلبی ازجملهGLS  (Global Longitudinal Strain) در بیماران پارکینسون کاندید و دریافت‌کننده تحریک عمقی مغزی بود.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه، یک کوهورت مشاهده‌ای آینده‌نگر روی 37 بیمار بالای ۱۸ سال مبتلابه پارکینسون کاندید جراحیDBS  انجام شد. بیماران دریافت‌کننده DBS با کاندیدهایی که هنوز جراحی را انجام نداده بودند، مقایسه شدند. شاخص‌های قلبی مانند GLS، LVEDV، LVEF و دیگر پارامترهای اکوکاردیوگرافی بررسی شدند. از آزمون های t-test، کای اسکوئر و دقیق فیشر برای تحلیل دادهها استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین سن شرکت‌کنندگان 16.9±57.7 سال بود (دامنه 29 تا 89 سال). از 37 بیمار، 14 نفر زن (37.8 درصد) و 23 نفر مرد (62.2 درصد) بودند. تفاوت معنی‌داری در میانگین GLS، LVEDV، LVESV، LVEF، SPAP، E/e، E و A بین دو گروه مشاهده نشد)0.05(P>. بااینحال، میانگین e' در گروه دریافت‌کننده DBS بهطور معنی‌داری بالاتر بود (0.66±9.62 در مقایسه با 0.8±9.08؛ 0.046=P).  
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که شاخص‌های اصلی عملکرد قلبی ازجمله GLS در بیماران با و بدون تحریک مغزی تفاوت معنی‌داری ندارند، اما بهبود معنادار پارامتر e' در گروه DBS بیانگر بهبود عملکرد دیاستولیک قلب در این بیماران است.
متن کامل [PDF 801 kb]   (1 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: قلب و عروق

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پزشکی بالینی ابن سینا می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Avicenna Journal of Clinical Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb