مقدمه و هدف : انسداد مجرای نازولاکریمال (Nasolacrimal) شایعترین علت اشک ریزش مزمن در بالغین است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر و عوارض پروبینگ مجرای اشکی با استفاده از میتومایسینC در درمان انسداد نسبی مجرای نازولاکریمال بالغین می باشد.

روش کار : مطالعه حاضر یک کار آزمایی بالینی بدون گروه شاهد در افراد بالغ مبتلا به اشک ریزش می باشد. 40 بیمار مبتلا به اشک ریزش که شش نفرشان دو طرفه و 34 نفر یک طرفه بودند جمعاً شامل 46 چشم با تشخیص نهایی انسداد نسبی مجرای نازولاکریمال انتخاب و با رضایت شخصی وارد مطالعه شدند. پس از بی حسی موضعی 2سی سی میتومایسین C با غلظت (mg/cc 0.2) به مجرای نازولاکریمال تزریق  شد. هر بیمار بمدت حداقل 6 ماه پس از درمان پیگیری شده و در فواصل دو هفته ، یک ماه ، سه ماه و شش ماه پس از درمان ویزیت شدند.

نتایج : در پایان مدت پیگیری در بررسی Objective ( شستشوی مجرای اشکی ) در تعداد 20 چشم از 46 چشم (43.6%) مجرای اشکی باز مانده و در بررسی Subjective 21 بیمار از کل 40 بیمار (52.5%) از بهبود علائم راضی بودند . پس از 6 ماه پیگیری هیچگونه عارضه ای در بیماران مشاهده نشد.

نتیجه نهائی : این مطالعه نشان میدهد که روش پروبینگ با میتومایسین C روشی با میزان موفقیت بالاست. این درمان میتواند روش مناسبی جهت رفع انسداد نسبی مجرای نازولاکریمال در بالغین باشد. از مزایای این روش سادگی. عدم نیاز به بیهوشی عمومی ، وسایل اضافی وگران قیمت و موربیدیتی پایین است.