مقدمه و هدف: مقدار کمی خونریزی در اعمال جراحی گوش و حلق و بینی می تواند تاثیر منفی بر دید جراح در ناحیه تحت عمل بگذارد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو داروی ایزوفلوران و سووفلوران از لحاظ وضعیت همودینامیک و میزان خونریزی در هیپوتانسیون کنترله می باشد.

روش کار: در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی دو سو کور انجام شد، تعداد 90 بیمار که کاندیدای عمل جراحی آندوسکوپیک بینی یا تمپانوماستوئیدکتومی در بیمارستان امیرکبیر اراک بودند، به صورت تصادفی به دو گروه ایزوفلوران و سووفلوران تقسیم شدند. برای هر دو گروه انفوزیون رمی فنتانیل به میزان µg/kg/min 1/0 در حین عمل برقرار شد و میزان خونریزی و شاخص های همودینامیکی حین عمل ارزیابی و ثبت گردید. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار SPSS-20 و با آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تحلیل واریانس با مقادیر تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: متغیر های زمینه ای و همودینامیکی بین دو گروه قبل از عمل یکسان بود. در بررسی میزان خونریزی در حین عمل، نتایج نشان داد که بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود ندارد (P=0.802) همچنین تفاوت معنی داری در متغیر های همودینامیکی (تعداد ضربان قلب، فشار خون سیستولی/ دیاستولی و اشباع اکسیژن شریانی) حین عمل بین دو گروه وجود نداشت.

نتیجه نهایی: بر اساس نتایج چنین استنباط می گردد که بین دو داروی ایزوفلوران و سووفلوران در هیپوتانسیون کنترله اختلافی وجود ندارد و استفاده از این دارو ها در جراحی های با خونریزی وسیع توصیه می گردد.