دوره 25، شماره 3 - ( مجله پزشکی بالینی ابن سینا ـ پاییز 1397 )
جلد 25 شماره 3 صفحات 169-165 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Eslami F, Alizadeh M, Kosari F. Comparison of Ultrasound and Lenstar Biometry Methods in Determining Axial Length and Refractive Error after Cataract Surgery. Avicenna J Clin Med 2018; 25 (3) :165-169
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1775-fa.html
URL: http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-1775-fa.html
اسلامی فاطمه، علیزاده مهدی، کوثری فاطمه. مقایسه دو روش بیومتری التراسوند (Ultrasound) و لنستار (Lenstar) در تعیین طول محور چشم و میزان عیب انکساری پس از عمل جراحی کاتاراکت. مجله پزشكي باليني ابن سينا. 1397; 25 (3) :165-169
فاطمه اسلامی1 
، مهدی علیزاده 2، فاطمه کوثری1
، مهدی علیزاده 2، فاطمه کوثری1
1- دانشگاه علوم پزشکی همدان
2- استادیار، گروه چشم پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، mahaliz@yahoo.com
2- استادیار، گروه چشم پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، mahaliz@yahoo.com
چکیده: (4133 مشاهده)
سابقه و هدف: بیومتری به معنای اندازه‌گیری طول محوری چشم (Axial Length) و ضخامت ساختارهای داخل چشم است که به‌طور معمول برای تمام بیماران قبل از جراحی کاتاراکت انجام می‌شود. دقت داده‌های بیومتری به‌طور مستقیم با وضعیت انکساری پس از جراحی چشم ارتباط دارد. التراسوند (Ultrasound) و اپتیکال لنستار (Lenstar) دو روش بیومتری چشمی مورد استفاده برای تعیین قدرت لنز داخل چشمی با مزایا و معایب مخصوص به خود هستند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف مقایسه این دو روش در تعیین طول محور چشم و میزان عیب انکساری پس از عمل جراحی کاتاراکت انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه که به‌صورت توصیفی- مقطعی انجام شد، 372 بیمار مبتلا به آب‌مروارید به‌صورت تصادفی به دو گروه التراسوند و لنستار تقسیم شدند. باید خاطرنشان ساخت که در مورد 17 بیمار به دلیل بالغ و متراکم‌بودن (Mature & Dense) کاتاراکت، امکان بیومتری لنستار وجود نداشت؛ از این رو این افراد از مطالعه خارج شدند. از 355 بیمار باقی‌مانده، 186 نفر با استفاده از روش التراسوند و 169 نفر از طریق روش لنستار مورد بررسی قرار گرفتند. لازم به ذکر است که بیماران 6-4 هفته پس از جراحی به‌منظور تعیین عیوب انکساری بررسی شدند. در ادامه، میانگین قدر مطلق عیوب انکساری پس از عمل در دو گروه با استفاده از آزمون آماری Paired t-test مقایسه گردید.
یافته‌ها: میانگین قدر مطلق عیوب انکساری قبل از عمل در گروه التراسوند 93/3±38/2 و در گروه لنستار 68/2±19/2 دیوپتر بود که بین این دو گروه از نظر عیب انکساری قبل از عمل اختلاف معناداری وجود نداشت (2/0P=). همچنین، میانگین طول محوری چشم بر حسب میلی‌متر در روش التراسوند 19/1±10/23 و در روش لنستار 17/1±34/23 بود که بین این دو گروه از این نظر نیز اختلاف معناداری به‌دست نیامد (96/0P=). از سوی دیگر، میانگین قدر مطلق عیب انکساری پس از عمل در گروه التراسوند 45/0±56/0 و در گروه لنستار 38/0±51/0 دیوپتر بود. شایان ذکر است که این دو گروه از نظر میانگین قدر مطلق عیب انکساری پس از عمل تفاوت معناداری نداشتند (11/0P=).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که تفاوت قابل توجهی بین دو روش بیومتری التراسوند و لنستار در تعیین طول محور چشم و میزان قدر مطلق عیوب انکساری پس از جراحی کاتاراکت وجود ندارد.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه که به‌صورت توصیفی- مقطعی انجام شد، 372 بیمار مبتلا به آب‌مروارید به‌صورت تصادفی به دو گروه التراسوند و لنستار تقسیم شدند. باید خاطرنشان ساخت که در مورد 17 بیمار به دلیل بالغ و متراکم‌بودن (Mature & Dense) کاتاراکت، امکان بیومتری لنستار وجود نداشت؛ از این رو این افراد از مطالعه خارج شدند. از 355 بیمار باقی‌مانده، 186 نفر با استفاده از روش التراسوند و 169 نفر از طریق روش لنستار مورد بررسی قرار گرفتند. لازم به ذکر است که بیماران 6-4 هفته پس از جراحی به‌منظور تعیین عیوب انکساری بررسی شدند. در ادامه، میانگین قدر مطلق عیوب انکساری پس از عمل در دو گروه با استفاده از آزمون آماری Paired t-test مقایسه گردید.
یافته‌ها: میانگین قدر مطلق عیوب انکساری قبل از عمل در گروه التراسوند 93/3±38/2 و در گروه لنستار 68/2±19/2 دیوپتر بود که بین این دو گروه از نظر عیب انکساری قبل از عمل اختلاف معناداری وجود نداشت (2/0P=). همچنین، میانگین طول محوری چشم بر حسب میلی‌متر در روش التراسوند 19/1±10/23 و در روش لنستار 17/1±34/23 بود که بین این دو گروه از این نظر نیز اختلاف معناداری به‌دست نیامد (96/0P=). از سوی دیگر، میانگین قدر مطلق عیب انکساری پس از عمل در گروه التراسوند 45/0±56/0 و در گروه لنستار 38/0±51/0 دیوپتر بود. شایان ذکر است که این دو گروه از نظر میانگین قدر مطلق عیب انکساری پس از عمل تفاوت معناداری نداشتند (11/0P=).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که تفاوت قابل توجهی بین دو روش بیومتری التراسوند و لنستار در تعیین طول محور چشم و میزان قدر مطلق عیوب انکساری پس از جراحی کاتاراکت وجود ندارد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سایر تخصص هاي باليني
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380924
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: s_journal@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
