1- مرکز تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران 
 2- گروه گوش و حلق و بینی، دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران 
 3- گروه فارماکولوژی، دانشکدۀ داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران 
 4- گروه اپیدمیولوژی، دانشکدۀ بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران 
 5- گروه شنوایی شناسی، دانشکدۀ علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، faranak_imami@yahoo.com
                    
                    
                    چکیده:       (6312 مشاهده)
                    
                    
                    سابقه و هدف: استرس اکسیداتیو یکی از علل ایجادکنندۀ وزوز گوش است. تأثیر درمانی نانوکورکومین بر فرایند آنتیاکسیدانی بیماریهای مختلف تأیید شده و تاکنون در زمینۀ اثربخشی آن در درمان وزوز گوش مطالعهای انجام نشده است. لذا، هدف این مطالعه تعیین اثر نانوکورکومین در درمان وزوز گوش بود.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی (مداخله سه سو کور) بود و روی 62 بیمار مبتلا به وزوز گوش انجام شد. افراد به روش بلوکهای تصادفی و با رعایت پنهانسازی در دو گروه 31 نفری تقسیم شدند و تحت درمان با نانوکورکومین و پلاسبو قرارگرفتند. هر دو گروه از نظر سن و جنس با روشهای همسانسازی فراوانی منطبق شدند. برای تمام بیماران آزمونهای شنوایی انجام شد. بیماران به مدت 21 روز، هر روز 80 میلیگرم نانوکورکومین و کپسول پلاسبوی مشابه دریافت کردند.
یافتهها: میانگین و انحراف معیار سن بیماران در گروه نانوکورکومین 15.2±44.77 و در گروه پلاسبو 15.2±46.32 سال بود (0.05<P). اختلاف میانگین مدت ابتلا به وزوز گوش در دو گروه معنادار نبود (0.05<P). یافتهها نشان داد آنتیاکسیدان نانوکورکومین سبب کاهش نمره آزاردهندگی وزوز گوش شد (0.02=P). درحالیکه تأثیری بر فرکانس، نمره بلندی، درجه آزاردهندگی، میانگین امتیاز تمایز گفتار و آستانه دریافت گفتار نداشت (0.05<P). همچنین مصرف نانوکورکومین با عوارض جانبی همراه نبود.
نتیجهگیری: نانوکورکومین در درمان وزوز گوش مؤثر نیست.
                     
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
گوش و حلق و بيني